To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawa rzeczowe Własność - nieograniczone, absolutne prawo na rzeczy
królestwo: ojciec ma własność nad majątkiem i rodziną
republika: rozróżnienie własności ojca proprietas / dominium - nad rzeczami i niewolnikami Manus - nad żoną Potestas - nas dziećmi
Prawa:
Rzymianie nazywali siębie Kwirytami, własność kwirytalna przysługuje więc jedynie obywatelom Utendi - do używania Fruendi - do korzyści z rzeczy Ab utendi - z użycia rzeczy
Ograniczenia własności wypływają z prawa publicznego, prywatnego, dobrowolnej decyzji
Podstawowa forma własności to własność kwirytalna - proprietas/dominium Przysługują jej dwie skargi
Rei vindicatio - skarga wydobywcza, domaganie się zwrotu z powodu bezprawnego rozporządzania
Actio negatoria - domaganie usunięcia zakłócenia w korzystaniu z własności lub gdy ktoś rości sobie ograniczone prawa na rzeczy właściciela
Dwie kategorie rzeczy :
podział archaiczny; występuje u Gaiusa, ale już nie u Justyniana, bo jest dostosowany do systemu latyfundiów Res mancipi: Grunty italskie, zwierzęta pociągowe, niewolnicy. Przeniesienie ich własności może być dokonane w drodze:
mancypacja in iure cessio -Geneza: sprzedaż za pomocą spiżu i wagi
-Musi być 5 świadków (obywateli rzymskich) i 1 osoba trzymająca wagę ( libripens )
-Nabywca mówił, że dana rzecz jest jego własnością "z mocy prawa Kwirytów" i chwytał rzecz ręką
-Po wprowadzeniu pieniądza jest to akt symboliczny
Pozwala na przeniesienie obiektów niematerialnych
Na podstawie pozornego procesu windykacyjnego, podczas którego właściciel zachowuje się biernie
Nabywca stwierdzał jako powód przed pretorem, że rzecz jest jego i dotykał jej vindictą, pozwany - sprzedawca potwierdzał to lub zachowywał milczenie
Tylko dla obywateli rzymskich (proces legisakcyjny) Res nec mancipi: Przeniesienie posiadania przez traditio składające się z dwóch części: Iusta causa - godziwy tytuł przeniesienia (kupno, darowizna, spadkobranie)
Przeniesienie
Później przenoszono przez traditio res mancipi za pomocą instytucji zasiedzenia, skargą bonitarną. Sprzedawca jest właścicielem obiektu, ale obiekt ten znajduje się w majątku kupującego ( in bonus ) do minięcia okresu zasiedzenia. Dlatego ten okres był w Rzymie bardzo krótki.
Grunty poza Italią :
należały do ludu lub cesarza, i nie mogły należeć do osób prywatnych
w praktyce przekazywane były w rękach osób prywatnych, które teoretycznie miały tylko posiadanie i użytkowanie, ale stopniowo uzyskiwali ochronę
(…)
… uzyskiwali ochronę
władztwo dziedziczne, zbywalne, bezwzględne
292 r. n.e. - zrównanie gruntów w Italii i prowincjonalnych po opodatkowaniu przez Dioklecjana.
Possessio
posiadanie niezależne
Składa się z:
corpus
animus
element obiektywny
fakt fizycznego posiadania
element subiektywny
wola posiadania danej rzeczy
Rozróżnienie, jest istotne dla interdyktu:
Bonae fidei possessor (w dobrej wierze) → np…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)