Powstawanie kwasów uronowych
W aldozach najłatwiej utlenia się grupa karbonylowa znajdująca się przy 3-cim atomie węgla. W wyniku jej utlenienia powstają jednokarboksylowe kwasy pochodne aldoz nazwane kwasami onowymi. Podczas utleniania kwasów onowych, utlenia się C6 i powstają kwasy arowe. W cząsteczce cukru istnieje możliwośc utleniania tylko atomów węgla w pozycji C6., spełniony jednak musi być wcześniejszy warunek zablokowania półacetalowej grupy hydroksylowej przy pierwszym atomie węgla, utlenionej cząsteczki cukru, np. poprzez przyłączenie do niej reszty metylowej. W wyniku metyzacji powstaje metylowa pochodna cukru, utlenieniu ulega ostatni węgiel w cząsteczce w wyniku hydrolizy powstają kwasy uronowe.
Kwasy uronowe - pochodne cukrów prostych, a dokładniej aldoz, w których pierwszorzędowa grupa alkoholowa została utleniona na grupę karboksylową. Kwasy uronowe wchodzą w skład śluzów roślinnych. Są również obecne w organizmie jako składniki polisacharydów i glikozydów. Kwasy uronowe to kwasy w których pozostaje grupa karbonylowa natomiast ostatnia grupa CH2OH przekształca się w grupę karboksylową COOH.
Kwas glukuronowy- organiczny związek chemiczny z grupy kwasów uronowych, pochodna glukozy zawierająca grupę karboksylową (-COOH) przy atomie węgla C6 glukozy (powstaje w reakcji utleniania węgla C6 glukozy). Naturalnie występuje w konfiguracji D.
Bierze udział w procesach detoksykacji (biotransformacji ksenobiotyków). W wątrobie człowieka łączy się z ksenobiotykami i słabo rozpuszczalnymi metabolitami (jak np. bilirubina i sterole) tworząc glukuronidy następnie wydalane z moczem. Jest składnikiem mukopolisacharydów, kwasu hialuronowego, glikoprotein, hemiceluloz.Otrzymywany jest z gumy arabskiej. Znajduje zastosowanie jako środek przeciwreumatyczny.
Kwas L-iduronowy - organiczny związek chemiczny z grupy kwasów uronowych. Jest głównym przedstawicielem tej klasy związków w glikozaminoglikanach: heparynie i siarczanie dermatanu. Produkt utleniania L-idozy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)