To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Powstanie i charakterystyka rządów parlamentarno-gabinetowych w Wielkiej Brytanii
Tak ukształtowany ustrój nie odpowiadał siłom społecznym dążącym do rzeczywistego przejęcia władzy. Sojusz mieszczaństwa i szlachty hrabstw z arystokracją zatarł różnice stanowe i umożliwił ich wspólne działanie dla opanowania władzy gł. by Parlament mógł przejąć kontrolę nad królem i całą władzą wykonawczą. Droga ku temu miała wieść przez wykształcenie się RZĄDÓW PARLAMENTARNO-GABINETOWYCH
Odpowiedzialność prawna a odpowiedzialność polityczna ministrów
# Na początku XVII w. pozycja Parlamentu uległa wzmocnieniu (ustawy z 1689 i 1701), jednak nadal był on ograniczany przez silną władzę króla:
prawo zwoływania i rozwiązywania Parlamentu + rozszerzania składu Izby Lordów
prawo sankcji wobec uchwał Parlamentu
kontrola Parlamentu nad królem i ministrami była ograniczona, bo ministrowie ponosili tylko odpowiedzialność konstytucyjną (prawną) za swą działalność - procedura impeachment
# O rzeczywistej kontroli Parlamentu nad władzą wykonawczą można by mówić dopiero, gdyby Parlament mógł swobodnie usuwać ministrów również z powodu prowadzenia przez nich polityki, która nie podoba się Parlamentowi gdyby ministrowie byli również odpowiedzialni politycznie (parlamentarnie) - doszło do tego dopiero w XVIII w. Powstanie gabinetu. Zasada nieodpowedzialności króla
# Władza wykonawcza od średniowiecza należała do króla, który sprawował rządy przy pomocy doradców - dygnitarzy (później ministrów) tworzących Radę Królewską - od XVI w. zwaną Tajną Radą.
# Tajna Rada okazała się niezdolna do sprawnego działania i od XVII w. król powoływał spośród jej członków nieliczny komitet, tzw. GABINET od Wilhelma III zwyczaj tworzenia gabinetu z członków 1 partii (która miała większość w Izbie Gmin)
# Początkowo zebraniom gabinetu przewodniczył król, jednak Jerzy I (1714, nie orientował się w sprawach angielskich i nie znał języka) przestał uczęszczać na posiedzenia gabinetu pozostawiając swobodę w rządzeniu państwem ministrom - przewodniczył PIERWSZY MINISTER (premier)
# Podobna sytuacja z kompletowaniem gabinetu - początkowo był to obowiązek króla, ale Jerzy I powierzył go premierowi (wybieranemu przez króla) a sam jedynie zatwierdzał ministrów.
# Parlament uniezależnił gabinet od króla i podporządkował go sobie poprzez przesunięcie władzy wykonawczej z króla na ministrów:
król był nieodpowiedzialny - odpowiedzialność za jego akty przejmowali kontrasygnujący je ministrowie, którzy mogli kontrasygnaty odmówić, a król nie mógł ich zmusić teraz on stał się tylko doradcą
(…)
…) i solidarnie
dwupartyjnym składzie Parlamentu
# Działalność każdego rządu mogła rozwijać się tylko w oparciu o większość parlamentarną - jeżeli jej nie było to Izba Gmin mogła uchwalić WOTUM NIEUFNOŚCI - żądać dymisji całego rządu forma kontroli Parlamentu nad działalnością ministrów
# Król mógł przeciwstawić się Parlamentowi dzięki prawu rozwiązania Izby Gmin (nawet w wypadku uchwalenia wotum nieufności…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)