Postimpresjonizm

Postimpresjonizm - terminem tym określa się odwrót od impresjonizmu, który miał miejsce w latach 1886-1895. Wybitni przedstawiciele tego nurtu to:
Vincent van Gogh,
Paul Gauguin,
Paul Cézanne Henri Toulouse-Lautrec. Ten ostatni zachował najwięcej jego elementów. Postimpresjoniści kontynuowali kolorystyczne poszukiwania, a zarazem odrzucili wiele zasad pierwotnego impresjonizmu. Starali się uwolnić obraz od naśladownictwa natury, czyli koncepcji mimesis, kładli nacisk na autonomiczność dzieła malarskiego. Dla wielu artystów postimpresjonizm stał się etapem przejściowym w dążeniu do własnego stylu.
Secesja (od łac. secessio - wycofanie się, odstąpienie) to styl w sztuce modernistycznej i kulturze powstały w Wiedniu, panujący od około 1890 do około 1910 roku.
We Francji nazywany Art nouveau, w Anglii Modern Style, w Niemczech Jugendstil. W Polsce określany jako secesja lub Młoda Polska.
Istotą secesji było dążenie do stylowej jedności sztuki dzięki łączeniu działań w różnych jej dziedzinach, a w szczególności rzemiosła artystycznego, architektury wnętrz, rzeźby i grafiki.
Charakterystycznymi cechami stylu secesyjnego są: płynne, faliste linie, ornamentacja abstrakcyjna bądź roślinna, która inspirowana byłą często wpływami sztuki japońskiej,
swobodne układy kompozycyjne,
asymetria, płaszczyznowość i linearyzm subtelna pastelowa kolorystyka. Architektura secesyjna, była odejściem od XIX-wiecznego historyzmu. Zaczęto projektować indywidualnie i funkcjonalnie domy. Połączono architekturę z malarstwem, rzeźbą oraz rzemiosłem artystycznym…
... zobacz całą notatkę