Polskie kino przedwojenne

Temat: POLSKIE KINO PRZEDWOJENNE
Początki kinematografii, pierwszy film
Kinematografia pod zaborami
XX lecie międzywojenne - początki kina narodowego
Filmy dźwiękowe - twórczość J.Lejtesa, komedie - artyści komediowi
Grupa filmowa „START”
1. Historia polskiego filmu sięga drugiego dziesięciolecia XX wieku. Już w 1912r. We Lwowie Pierwsze Galicyjskie Przedsiębiorstwo dla Wyrobu i Wypożyczania Filmów Kinematograficznych wyprodukowało kilka filmów dokumentalnych oraz fabularnych. Rok później, w tym samym mieście, powstała wytwórnia Leopolia, która wprowadziła na ekran film „Kościuszko pod Racławicami”. Budził on uczucia patriotyczne.       W 1912r. Powstał Kantor Zjednoczonych Kinematografów „Siła”, założony przez przedsiębiorców żydowskich. Spółka ta specjalizowała się w melodramatycznych historiach z życia Żydów.       W 1911r. Konstanty Jastrzębski przedstawił filmową wersję „Dziejów grzechu” Stefana Żeromskiego według scenariusza Gabrieli Zapolskiej pt. „Niebezpieczny kochanek”.      W Warszawie przed filmem stawiano zadania artystyczne. W 1912r. Przeniesiono na ekran „Sędziów” St. Wyspiańskiego oraz „Szkice węglem”, za osobistą zgodą H. Sienkiewicza. Filmową wersję „Halki” oraz „Karpackich górali” według J. Korzeniowskiego pokazała wytwórnia Kosmofilm.      Pionierem udźwiękowienia filmu był Aleksander Pruszko, który w 1909r. Zapisał dźwięk na taśmie filmowej, wykorzystując świeżo wtedy odkryty „minerał selen”.      Ojcem polskiego kina nazywany był Aleksander Hertz, założyciel wytwórni Sfinks. W 1915r dorobił się własnego laboratorium obróbki taśmy filmowej. Przez następne 30 lat wyprodukował najważniejsze i najbardziej kasowe polskie filmy.      Kino polskie wykreowało pierwszą gwiazdę wielkiego formatu Polę Negri, której prawdziwe nazwisko brzmiało Apolonia Chałupiec. Zdobyła ona światową sławę w dobie kina niemego. Często kreowała postaci kobiet fatalnych, rujnujących zakochanych w niej mężczyzn.      Do rodzinnego kina wkroczył też rozmach inscenizacyjny. Niezwykle widowiskowe sceny można było obejrzeć w „Legendzie o panu Twardowskim”.
2. W okresie I wojny światowej, po zajęciu Warszawy przez armię niemiecką powstawały propagandowe filmy antycarskie, takie jak Ochrana warszawska i jej tajemnice (1916).
3. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 nastąpił szybki rozwój kinematografii. Znacznie rozwinęła się wówczas sieć kin. W 1921 było ich około 400, a w 1938 liczba ta wzrosła do 807. Najważniejszymi[według kogo?] polskimi wytwórniami filmowymi tego okresu były Sfinks, Leo-Film i Falanga.
W okresie kina niemego większość produkowanych filmów była adaptacjami dzieł rodzimej literatury. Były to między innymi Mogiła nieznanego żołnierza (1927) i Pan Tadeusz (1928) w reżyserii Ryszarda Ordyńskiego, Ziemia Obiecana (1927) Aleksandra Hertza oraz Przedwiośnie (1928) Henryka Szaro.

(…)

… ograniczeniach całej polskiej kinematografii był Józef Lejtes. Jego filmy stanowią grupę wyróżniającą się. Już —wspomniane — debiutancki „Huragan” czy ,,Dzikie pola” zwracały .uwagę, pozostałe budziły wielkie zainteresowanie a często i ostre dyskusje... Barbara Radziwiłłówna' (1936) była prób4 ambitnego widowiska historycznego (XVI w.), w którym połączono: wątek romansowy króla Zygmunta Augusta z piękną…
… społeczne, znakomicie zarysowane sylwetki bohaterów, wiele obserwacji obyczajowych i niuansów psychologicznych, ów tak trudny do określenia nastrój poezji
i liryzmu. Film ten, który można by zaliczyć do nurtu populistycznego spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem zarówno publiczności jak i krytyki; w odniesieniu do przedwojennego filmu polskiego nie było to zjawisko zbyt częste... Słusznie pisano…
... zobacz całą notatkę