To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polityka zagraniczna Wielkiej Brytanii (1945-1990)
Polityka Wielkiej Brytanii w drugiej połowie XX w.
1. Problemy rozwojowe Wielkiej Brytanii w latach 1947-1956
Rządy Partii Pracy w W. Brytanii trwały od czerwca 1945 r. do jesieni 1951 r. W okresie tym dokonano wielu reform gospodarczych i społecznych: przeprowadzono nacjonalizację banków oraz niektórych gałęzi przemysłu i komunikacji
czas pracy skrócono do 44 godzin w tygodniu
rozbudowano społeczną służbę zdrowia i ubezpieczenia
przywrócono uprawnienia związków zawodowych, które odgrywały dużą rolę w życiu społeczeństwa
Jednocześnie postępowały proces rozpadu imperium brytyjskiego. Do niepodległości dążyli Irlandczycy, Egipcjanie, Hindusi, narody arabskie, ale rząd brytyjski, mimo zakończenia dużej wojny, prowadził jeszcze szereg małych, lokalnych wojen w obronie imperium. W sierpniu 1947 r. proklamowano niepodległość Indii i Pakistanu, w 1948 r. Anglia uznała suwerenność Birmy i przyznała Cejlonowi status dominium, wojnę podjęła natomiast w Malajach i w Afryce (Kenia). Rząd Atlee poparł Amerykański plan odbudowy gospodarki niemieckiej i utworzenia RFN. Na Bliskim Wschodzie z oporami uznano ideę utworzenia państwa Izrael. W czasie walk z organizacjami żydowskimi W. Brytania poniosła znaczne straty moralne i materialne. Państwo Izrael utworzono w maju 1949 r.
Rozbudowano armie brytyjską wydając na to kilkaset milionów funtów.
Przeprowadzono tajne badania atomowe
Modernizowano przemysł wydobywczy węgla
rozwijano elektryfikację kraju i przemysł motoryzacyjny
Trudności płatnicze zmusiły rządco podjęcia pożyczek w USA. Rosło zadłużenie państwa uzależnienie od Stanów Zjednoczonych. W 1948 r. Anglia przystąpiła do planu Marshalla i z tego tytułu w latach 1948-1950 uzyskała bezzwrotną pomoc w wysokości 2688 mln dolarów. W zamian usunięto z pracy w administracji państwowej komunistów i dostosowano własne plany gospodarcze do planów amerykańskich. W dniu 18 września 1949 r. zdewaluowano funta prawie o polowe w stosunku do dolara. Wzrost gospodarczy postępował bardzo wolno.
Rząd Partii Pracy zrezygnował z przedwojennej samodzielności politycznej w związku z czym w 1947 r. podpisano układ o współpracy z Francją, a w 1949 r. Anglia przystąpiła do NATO. Nie uznano natomiast ChRL i podtrzymywano współprace z Czang Kaj-szekiem na Tajwanie, zwalczano stalinowską ekspansję w Europie i Azji.
Kolejne wybory do Izby Gmin przeprowadzono w lutym 1950 r. Partia Pracy utrzymała się przy władzy. Przeprowadziła nacjonalizację przemysłu żelaznego i stalowego. W czerwcu wybuchła wojna w Korei i Anglia wzięła w niej udział. Spowodowało to przedłużenie okresu służby wojskowej i znaczny wzrost wydatków wojskowych.
(…)
… przez 721 mln ludzi.
Rozpad systemu kolonialnego i słabe tempo rozwoju gospodarczego powodowały spadek znaczenia W. Brytanii w świecie. W produkcji przemysłowej w 1961 r. prześcignęła ją RFN, zajmując drugie miejsce po Stanach Zjednoczonych, W. Brytania spadla na trzecie miejsce. Wraz z USA, Francją i ZSRR wchodziła jednak do klubu atomowego i zasiadała w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Osłabiły ją strajki…
… zdecydowano w odniesieniu do Japonii.
Anglicy październiku 1952 r. skonstruowali własną bombę atomową i weszli do klubu atomowego. W 1953 r. poparli przewrót w Iranie, ale kontrolę nad wydobyciem ropy naftowej w tym państwie przejęli Amerykanie. Konserwatyści poparli amerykańskie plany rozbrojenia RFN i wciągnięcia jej do NATO, a w 1954 r. poparli ideę przekształcenia Unii Zachodniej w Unie…
… ze stanowiska, a fotel przewodniczącego partii i szefa rządu zajął przedstawiciel lewego skrzydła partii, minister spraw zagranicznych James Calaghan zwany „słonecznym Jimmim”. Był to człowiek pełen optymizmu i humoru.
W tym samym czasie W. Brytania przystąpiła do eksploatacji własnych złóż ropy naftowej na Morzu Północnym. Wydawało się, że sytuacja się poprawia, były to jednak tylko złudzenia, w gospodarce…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)