To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polityka przestrzenna – określa ją studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
(ustawa z dn. 27.03.2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym)
Przez politykę przestrzenną rozumie się skoordynowane działania osób lub instytucji
posiadających stosunek władczy wobec przedmiotu do którego polityka jest adresowana – dla
osiągnięcia określonych celów.
Zasady polityki:
1. Zadania polityki.
2. Kierunki działań, w tym szczególnie zakres przedsięwzięć (inwestycji) publicznych z
określeniem źródeł finansowania oraz kolejności ich realizowania.
3. Instrumenty i środki realizacji polityki.
Polityka przestrzenna jest zatem przełożeniem „wizji rozwojowej” zawartej w kierunkach
zagospodarowania przestrzennego na język konkretnych działań gminy, wywołujących
pożądane zmiany struktury przestrzennej na określonych obszarach.
Formułowanie tej polityki może odbywać się z wyodrębnieniem polityk sektorowych
(dotyczących poszczególnych sektorów działalności związanej z użytkowaniem przestrzeni)
lub problemowych (dotyczących poszczególnych zagadnień wyodrębnionych w procesie
rozwoju gminy).
Uszczegółowione rodzaje polityk (jako propozycje najczęściej występujących zadań polityki
przestrzennej gminy):
1. Polityka ochrony zasobów środowiska przyrodniczego i kulturowego określa:
- przedmioty (obszary, obiekty) ochrony istniejącej i postulowanej,
- rodzaj ochrony (przyrodnicza, kulturowa, krajobrazowa),
- podstawa prawna ochrony (ochrona z mocy ustaw szczególnych, ochrona podjęta w
ramach kompetencji gminy),
- dopuszczalne i konieczne sposoby wykonywania ochrony.
2. Polityka rozwoju systemów infrastruktury technicznej określa:
- hierarchię ważności działań (priorytety realizacyjne),
- zasady modernizacji i przebudowy strukturalnej istniejących systemów,
- standardy zaspokojenia potrzeb,
- zasady rozbudowy sieci.
3. Polityka rozwoju systemów komunikacji określa:
- zasady modernizacji i przebudowy istniejących sieci komunikacyjnych, zmierzające
do zwiększenia dostępności podróżowania – wynikające z przyjętych kierunków
zagospodarowania przestrzennego,
- zakres działań zmierzających do podniesienia standardów obsługi.
4. Polityka realizacji przedsięwzięć publicznych określa:
- zakres przedsięwzięć publicznych w tym listę inwestycji celu publicznego,
- ich niezbędne (brzegowe) parametry związane m.in. z wielkością programu,
zakresem i poziomem dopuszczalnych oddziaływań na środowisko wymaganych
powiązań ze strukturą funkcjonalno-przestrzenną (np. wielkość projektowanych
terenów budowlanych, przepustowość systemów wodociągowych, energetycznych,
gazowych itp.),
- hierarchię ważności (kolejności realizacji),
- w przypadku trudności z ustaleniem lokalizacji tzw. „inwestycji niechcianych”
określenie procedury ich ustalenia.
5. Polityka gospodarowania mieniem komunalnym określa:
- warunki wykorzystania mienia komunalnego,
- zasady gospodarowania zasobami gruntów komunalnych.
6. Polityka lokalizacyjna określa:
- zakres regulacji przestrzennych zapewniających
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)