To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polityka pieniężna - Polityka pieniężna (inaczej polityka monetarna ) - systematyczne działania mające na celu zapewnienie stabilności cen . Politykę pieniężną państwa prowadzi bank centralny lub inna instytucja rządowa upoważniona do realizacji tej funkcji. Oddziałuje ona na poziom podaży pieniądza oraz na kursy walutowe Bank centralny jego zadania i funkcje - dostarcza on społ dóbr publicznych w postaci efektów polityki pieniężnej oraz innego typu usług , w trakcie czego wchodzi w ścisłe interpretacje z prywatnymi inst finansowymi - autonomia w prowadzeniu polityki monetarnej (tj. niezależność w stosunku do rządu) - B C jest „agentem” władz państwowych, a w ostateczności społeczeństwa - państwo jest „pryncypałem”, który deleguje B Crealizację określonych zadań z zakresu polityki gosp Cele i strategie polityki pieniężnej Cele: - zasadniczym celem polityki pieniężnej powinno być stabilizowanie ogólnego poziomu cen, a więc ograniczanie wahań wewnętrznej wartości pieniądza (rozumiane jako obniżenie stopy inflacji, tj. ograniczenie spadku siły nabywczej pieniądza, lub jako utrzymanie niskiej stopy inflacji - zapobieganie deflacji Cele wiki Cel finalny (główny i nadrzędny) - jest to odpowiednio zdefiniowany cel ogólnogospodarczy wynikający z realizacji polityki ekonomicznej danego kraju. Cel pośredni - wyznaczenie określonej kategorii ekonomicznej, która pozostaje w stabilnej relacji z celem finalnym. Cele operacyjne , które zależą od celu finalnego i powinny wpływać na cel pośredni: Kontrola stóp procentowych Kontrola przyrostu podaży pieniądza Stabilizowanie poziomu kursu walutowego Kształtowanie masy pieniądza rezerwowego Kształtowanie poziomu stóp procentowych Działania banku centralnego w ramach celów operacyjnych można podzielić na: Politykę restrykcyjną (twardą) , której celem jest zmniejszanie podaży pieniądza poprzez sprzedaż papierów wartościowych na otwartym rynku, podwyższanie stóp procentowych, zmiany poziomu rezerw obowiązkowych - jest to polityka antyinflacyjna . Politykę ekspansywną (miękką) , której celem jest zwiększanie podaży pieniądza poprzez zakup papierów wartościowych na otwartym rynku, obniżanie stóp procentowych, obniżanie poziomu rezerw obowiązkowych. 4 rodzaje strategii Strategia kontroli podaży pieniądza (monetary targeting) - bank centralny kształtuje obieg pieniądza tak aby stabilizować ogólny poziom cen Strategia kontroli kursu walutowego (exchange-rate targeting)- cel inflacyjny można osiągnąć za pomocą stabilizacji kursu wymiennego pieniądza krajowego względem innej waluty (walut)
(…)
… ludności jest zmniejszenie dysproporcji w poziomie życia i zapewnienie minimum egzystencji każdemu obywatelowi. Rząd wyrażający preferencje większości społeczeństwa, przy pomocy progresywnych podatków i płatności transferowych, koryguje rynkową alokację dochodów.
- funkcja alokacyjna - rząd prowadzi politykę strukturalną, dokonując redystrybucji dochodu narodowego między branżami gospodarki i regionami kraju. Celem tych działań jest kształtowanie odpowiedniej struktury gospodarki, a więc stymulowanie rozwoju określonych branż i regionów. Instrumentem tej polityki strukturalnej są podatki nakładane na rentowne branże i bogate regiony i transfery przekazywane nierentownym branżom i biednym regionom.
Stabilizacyjne i korygujące działanie polityki fiskalnej
Środki realizacji polityki fiskalnej (polityka…
… targeting)- cel inflacyjny można osiągnąć za pomocą stabilizacji kursu wymiennego pieniądza krajowego względem innej waluty (walut)
Strategia bezpośredniego celu inflacyjnego (direct inflation targeting)- bank centralny całą swoją aktywność koncentruje wprost na osiągnięciu założonej stopy inflacji
Strategia o charakterze mieszanym (elektryczne) - łączy w sobie elementy wcześniej przedstawionych strategii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)