To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pojęcie „persona non grata” oraz pojęcie „osoba niemile widziana”
Państwo przyjmujące może w każdym czasie bez podawania przyczyn oznajmić państwu wysyłającemu, że:
Szef misji bądź którykolwiek z członków personelu misji jest persona non grata.
Którykolwiek inny z członków misji jest osobą niemile widzianą.
Najczęstsze przyczyny uznania za persona non grata:
Prowadzenie działalności szpiegowskiej.
Przykład dotyczący stosunków brytyjsko-radzieckich
W 1971 roku władze brytyjskie uznały za osoby niepożądane 105 (!!!) pracowników rosyjskiej placówki, podejrzanych o prowadzenie działalności szpiegowskiej dla KGB. O skali działalności szpiegowskiej ZSRR niech świadczy fakt, że sowieccy dyplomaci wydalani byli: z Boliwii w 1972 roku (119 osób), Kanady (13 w 1978 roku), Francji (47 w 1983 roku i 25 w 1985 roku). Zaangażowanie w działalność wywrotową, dążenie do obalenia porządku konstytucyjnego (1985 - Singapur wydalił kilku dyplomatów USA za ingerencję w wybory parlamentarne).
Poważne naruszenie prawa karnego w państwie przyjmującym (1981 - USA uznały libijskiego dyplomatę za persona non grata gdyż uprowadził Libijczyka w USA).
Systematyczne naruszanie przepisów ruchu drogowego.
Precedens brytyjski
W 1985 roku władze brytyjskie poinformowały korpus dyplomatyczny w Londynie, że w przypadku ciągłego, uporczywego łamania przepisów ruchu drogowego i niepłacenia mandatów, władze brytyjskie rozważą możliwość uznania naruszycieli za osoby niepożądane. Korpus dyplomatyczny w Londynie zaakceptował takie stanowisko (acz niechętnie). Skutek był następujący: kwota mandatów uchylonych ze względu na immunitet dyplomatyczny malała: 1984 rok → 108.000, 1985 rok → 60.000, 1990 rok → 6.551, 1993 → 2.300.
Po uznaniu danej osoby za niemile widzianą bądź niepożądaną państwo wysyłające ma dwie możliwości:
Powinno ono odwołać osobę, której odwołanie dotyczyło.
Państwo wysyłające może położyć kres funkcjonowaniu takiej osoby uchylając jej immunitet.
Jeżeli dana osoba nie zostanie odwołana albo nie zostanie wobec niej uchylony immunitet, to wtedy państwo przyjmujące może jej wyznaczyć rozsądny termin na opuszczenie terytorium państwa przyjmującego. Termin mniejszy niż 7 dni jest w praktyce nierozsądny. Jeżeli brak jest reakcji (państwa bądź osoby) i termin nie zostanie zachowany to państwo przyjmujące ma dwie drogi działania.
Może dokonać ekspulsji - przymusowego wydalenia osoby niemile widzianej.
Przykład dotyczący stosunków amerykańsko-libijskich
W 1981 roku Departament Stanu USA oświadczył (w związku z zawieszeniem działalności przedstawicielstwa Libii w USA), że po upływie terminu wyznaczonego na opuszczenie terytorium państwa przyjmującego, Stany Zjednoczone będą traktować libijskich dyplomatów jako osoby, którym nie przysługują przywileje oraz immunitety. Osoby te podlegać będą natychmiastowej ekspulsji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)