Podział ze względu na rodzaj fazy stacjonarnej: - chromatografia adsorpcyjna - fazą nieruchomą jest ciało stałe (adsorbent)
- chromatografia podziałowa - fazą nieruchomą jest ciesz (naniesiona na nośnik)
Podział ze względu na geometrie układu (tylko w chromatografii cieczowej: - chromatografia kolumnowa - faza stacjonarna znajduje się w rurce zwanej kolumną
- chromatografia planarna - faza stacjonarna umieszczona jest na płaszczyźnie
Mieszaninę składającą się z dwóch składników głównych i jednego ubocznego wprowadzono do fazy ruchomej w czasie, który przyjęto za zerowy i od którego rozpoczął się proces rozdzielania składników. Składniki te w różny sposób oddziałują z fazą ruchomą i nieruchomą. Załóżmy, że składnik A rozprasza się rozpuszcza się w fazie nieruchomej lub adsorbuje się na niej znaczniej słabiej niż składnik B. W wyniku czego cząsteczki obu składników dzielą się między obie fazy w różnych stosunkach, charakterystycznych dla różnych składników.
Podział substancji pomiędzy dwie fazy opisuje wsp ółczynnik podziału K D definiowany jako stosunek masy substancji w równych objętościach fazy ruchomej i stacjonarnej.
K D jest stałą równowagi , która zależy od:
- badanej substancji
- fazy ciekłej
- temperatury
Jej wartość nie zależy od rodzaju kolumny
Rozdzielenie składników mieszaniny jest możliwe tylko wtedy, gdy ich stałe podziału różnią się między sobą. Zatem, aby rozdzielić wszystkie składniki mieszaniny, chromatografista musi tak dobrać warunki chromatografowania, aby stosunku podziału tych składników były różne.
Pod pojęciem warunków rozdziału rozumiemy:
- rodzaj fazy stacjonarnej
- rodzaj fazy ruchomej
- prędkość przepływu fazy ruchomej
- temperaturę
W przypadku chromatografii kolumnowej należy wziąć pod uwagę rodzaj i długość kolumny, a w przypadku chromatografii cienkowarstwowej rodzaj i wielkość płytki oraz sposób rozwijania chromatogramów.
PARAMETRY RETENCYJNE Czas retencji (t R ) jest to czas przebywania substancji chromatografowanej w kolumnie, czyli czas od momentu jej zadozowania do kolumny do momentu zarejestrowania maksimum piku odpowiadającego tej substancji. Nazywany jest także niepoprawionym lub całkowitym czasem retencji.
Całkowity czas retencji jest sumą czasu, w którym substancja oddziałuje z wypełnieniem kolumny i czasu potrzebnego do przejścia tej substancji od dozownika do detektora, gdyby takiego oddziaływania nie było.
Czas retencji substancji nie zatrzymywanej lub czas martwy (t
(…)
… retencji niezatrzymywanego związku
Równanie Van Deemtera
WRP = A + B/u + C*u
U - liniowa prędkość gazu nośnego A, B, C - wielkości stałe dla danej kolumny, fazy stacjonarnej, fazy ruchomej i temperatury.
Detektory w chromatografii gazowej
Substancje rozdzielane w kolumnie chromatograficznej opuszczając ją są wykrywane kolejno za pomocą detektora.
Istota działania detektorów stosowanych w chromatografii…
… podstawowego detektora ulega zmniejszeniu. Gdy elucja substancji z kolumny się zakończy ..?.. natężenie prądu powraca do stanu początkowego a na chromatografie przebieg opisywanych zjawisk jest zapisywany w postaci piku.
Inne detektory stosowane w chromatografii gazowej:
- Detektor cieplno-przewodnościowy (TCD) - katarometr reaguje na wszystkie chromatografowane substancje (oprócz gazu, który jest gazem…
…) może być stosowany do oznaczania zanieczyszczeń np. organicznych w argonie, za jego pomocą nie można wykrywać gazów trwałych. którego potencjał jonizacji jest większy od potencjału wzbudzenia argony
- Detektor Helowy (HDI) może służyć do oznaczania śladowych ilości zanieczyszczeń w czystym helu
- Detektor fotojonizacyjny (PID) szczególnie przydatny do wykrywania piktogramowych ilości węglowodorów aromatycznych…
… rozdzielczą
- 32 um mają ok. 4 razy większą pojemność sorpcyjną, można do nich dozować większe próbki i oznaczać mniejsze ilości analizowanych substancji
- 15 um są zalecane do analizy przy połączeniu chromatografii gazowej ze spektrometrią mas
Analiza jakościowa w chromatografii gazowej
Analizę jakościową rozdzielanych w kolumnie substancji można wykonać dwoma sposobami
Na podstawie parametrów retencji…
… polarnych faz stacjonarnych (np. żel krzemionkowy, tlenek glinu) rozpuszczalniki są ułożone wg rosnącej mocy elucyjnej następująco:
n-pentan, n-heksan, cykloheksan, tetrachlorek węgla, toluen, benzen, eter dietylowy, chloroform, dichlorometan, tetrahydrofuran, dichloroetan, aceton, octan etylu, acetonitryl, pirydyna, etanol, metanol, woda i kwas octowy.
Moc elucji przy chromatografowaniu na niepolarnej…
… organicznych, takich jak np. aminokwasy, peptydy, białka, cukry, kwasy nukleionwe.
Jonizacja chemiczna CI
Opiera się ona na reakcji jonu gazu reakcyjnego z badaną cząsteczką. Jako gazy reakcyjne stosuje się najczęściej metan, propan, izobutan, amoniak. Do komory jonizacyjnej wprowadza się analit z duża ilością gazu reakcyjnego. W takich warunkach istnieje znacznie większe prawdopodobieństwo bombardowania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)