To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podmiotowość polityczna a kultura polityczna Przypomnijmy w związku z niniejszym tematem treść wcześniejszego wykładu.
Podmiotowość społeczna to świadoma i czynna możliwość kształtowania rzeczywistości w imię własnych potrzeb społecznych.
Z kolei podmiotowość polityczna jest trwałą zdolnością do racjonalnych i suwerennych działań zaspokajających potrzeby wielkiej politycznej. Innymi słowy: podmiotowość polityczna to przekonanie obywateli o możliwości wpływu na zachowania i decyzje ośrodka dyspozycji politycznej. Mając na uwadze podmiotowość polityczną chodzi także o świadome oraz czynne kształtowanie rzeczywistości politycznej w imię własnych potrzeb i własnego interesu.
Podmiotowość polityczna przejawia się w uczestnictwie politycznym, które jest realną zdolnością do udziału jednostki w procesie interakcji społeczno-politycznej.
Ważne stają się zatem zakres i głębia partycypacji w polityce. Jest to bowiem warunek kształtowania się partycypacyjnej kultury politycznej. Chodzi o poczucie podmiotowości politycznej, określane przez przynależność do ludzkości światowej, narodu, społeczności obywatelskiej, klasy lud warstwy społecznej, zbiorowości wyznawców jakiejś religii, grupy zawodowej, czy też grupy subkulturowej.
Nie podlega kwestionowaniu teza , iż podmiotowość polityczną dziedziczy się kulturowo , a zatem w znacznej mierze historycznie.
Dziedziczy się także brak poczucia podmiotowości politycznej. I tak też przez wiele wieków zbiorowości , które nie miały prawie nic do powiedzenia (wielki niemowa), czyli stan trzeci (chłopi a także mieszczanie), nie były w stanie ujawniać w sposób dojrzały swojej podmiotowości. Nie miały one styczności i - co za tym idzie - możliwości zrozumienia sensowności aprobaty pozytywnych wartości i wzorów obywatelskich o demokratycznych. System autorytarny (a jeszcze w większym jeszcze stopniu totalitarny) utrudnia, a nawet uniemożliwia kształtowanie się poczucia podmiotowości oraz rozprzestrzenianie się standardów demokratycznych. Natomiast w systemie demokratycznym, mimo takich lub innych uwarunkowań kulturowych, a czasem utrudnień spowodowanych tendencjami populistyczni-demagogicznymi, dochodzi sukcesywnie do upodmiotowienia społeczeństwa. Pamiętać jednak należy, że społeczeństwo w sposób nie zawsze pełny uświadamia sobie swoja podmiotowość. Nader wyraźnie na wzrost poczucia podmiotowości reagują gremia kierownicze (w tym ośrodki decyzyjne). Ma na to wpływ aprobowany system wartości, a także dążenia partykularno-egoistyczne. Wzrostowi podmiotowości politycznej
(…)
… może do przerodzenia się demokracji w prymitywny populizm, a wreszcie w autorytaryzm, a nawet totalitaryzm !
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)