Pobieranie próbek dna. Pobieranie próbek osadów powierzchniowych i rdzeni zaliczane jest do metod bezpośrednich, tj. takich, w których uzyskiwanie informacji oparto bezpośrednio na oryginalnym materiale badawczym pobranym za pomocą różnego rodzaju próbników i urządzeń.
Pobieranie próbek osadów z powierzchni dna morskiego , a tym bardziej penetracja dna morskiego, a tym bardziej penetracja dna morskiego jest o wiele trudniejsze niż na ladzie.
Próbniki i sondy sa na ogół ciężkie i wymagają użycia odpowiednich urządzeń dźwigowych i spokojnego w morza.
Zależnie od celu badań stosuje się różnego rodzaju przyrządy , począwszy od najprostszych czerpaków zgarniających osad z powierzchni dna do dużych zestawów wibrosond pozwalających na uzyskiwanie dennego materiału badawczego w postaci rdzenia o długości nawet kilku metrów.
Analiza zawartości takiego rdzenia pozwala na wszechstronne badania zachodzących procesów sendymentacyjnych, tworów, geologicznych i układów geomorfologicznych.
Hydrografii morskiej informacje uzyskiwane poprzez pobieranie próbek dna, osadów powierzchniowych i rdzeni są wykorzystywane do:
Uzupełnienia treści morskich opracowań kartograficznych ( mapy nawigacyjne i specjalne) w zakresie danych odnoszących się do rodzaju i struktury dna morskiego.
Hydrograficznego przygotowania operacji związanych pogłębieniem i pracami czerpalnymi;
Przygotowania danych dotyczących powierzchniowych warstw osadów dennych.
W zależności od celu prac oraz od rodzaju pobieranego materiału dennego wykorzystuje się różnego rodzaju przyrządy i urządzenia typu próbniki, czerpaki , sondy rdzeniowe , wibrosondy.
Najczęściej spotykane nazwy i określenia to:
Czerpak typu Van Veen.a- do poboru powierzchniowych warstw osadów dennych
Sonda rdzeniowa typu Kullenberga;
Sonda rdzeniowa wibracyjna do poboru rdzeni o nienaruszonej strukturze, sonda typu box corer;
Sonda typu Niemisto
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)