1. Trzy poziomy reprezentacji świata.
Rozwój poznawczy człowieka polega na przechodzeniu do coraz wyższych poziomów reprezentacji świata.
a) Reprezentacja enaktywna ( umiejętność sprawnego działania pozwalającego do „zrobienia czegoś”, reakcja wyuczonych metodą „prób i błędów”).
b) Reprezentacja ikoniczna ( sprawne naśladowanie wzorców, wzorów, przestrzeganie reguł, zasad, odtwarzanie czegoś, kogoś).
c) Reprezentacja symboliczna (porozumiewanie się z innymi w różnych systemach znaków).
1. Zjawisko niedostrzeżonej rewolucji
U Maslowa można zauważyć wyraźną zmianę poglądów, wyrażającą się w przesunięciu:
a) Od koncepcji behawioralnych człowieka i freudowskiej psychoanalizy ku orientacji humanistycznej ( paradygmatowi humanistycznemu w uprawianiu psychologii)
b) Od problemów i danych o charakterze analitycznym, sfragmentaryzowanych do holistycznego myślenia o człowieku i świecie.
Maslow tę zmianę tłumaczy zjawiskiem nazwanym przez niego niedostrzeżona rewolucją. Jest nią radykalna zmiana koncepcji człowieka, koncepcji społeczeństwa, spojrzenia na „naturę” człowieka i jego wytwory, takie jak np. sztuka, filozofia, nauka i inne. Maslow wpisuje się tym samym w zjawisko wcześniej już przywołane i nazwane: „zmiana cywilizacyjną”, „kryzysem-przełomem”, „przejściem od nowoczesności do ponowoczesnośći”
2. Potrzeby skorelowane z rozwojem człowieka
Według Maslowa rozwój człowieka skorelowany jest z rozwojem potrzeb. Potrzeby tworzą strukturę hierarchiczną. Kolejne grupy potrzeb pojawiają się w rozwoju filogenetycznym (proces ewolucji człowieka) i rozwoju ontogenicznym (rozwoju jednostki).
Trzy poziomy reprezentacji świata.
Rozwój poznawczy człowieka polega na przechodzeniu do coraz wyższych poziomów reprezentacji świata.
Reprezentacja enaktywna ( umiejętność sprawnego działania pozwalającego do „zrobienia czegoś”, reakcja wyuczonych metodą „prób i błędów”).
Reprezentacja ikoniczna ( sprawne naśladowanie wzorców, wzorów, przestrzeganie reguł, zasad, odtwarzanie czegoś, kogoś).
Reprezentacja symboliczna (porozumiewanie się z innymi w różnych systemach znaków). Co to jest uniwersum symboliczne?
Uniwersum symboliczne to repertuar znaków, które mogą być użyte świadomie w celach komunikacyjnych. Uniwersum symboliczne jest oczywiście zawsze uwikłane w wartości i powiązane z procesem wartościowania. Repertuar znaków tworzy się i wytwarza sensy w różnych obszarach naszego społecznego istnienia i funkcjonowania.
Obszary tworzące uniwersum symboliczne z punktu widzenia edukacji.
Dla procesu edukacji możemy przyjąć, że najważniejszymi obszarami znaków tworzących i wytwarzających uniwersum symboliczne jest:
Obszar cielesności człowieka,
Obszar wytworów nauki i tzw. Kultury naukowej,
Obszar komunikacji werbalnej i niewerbalnej,
Obszar uspołecznionego funkcjonowania człowieka w świecie zorganizowanym, jego instytucjach i społecznie akceptowanych rolach,
Obszar czasu (biograficznego historycznego)
Obszar przestrzeni („małej ojczyzny”- „globalnej wioski”),
Obszar sztuki ( posługującej się językiem dźwięków, barw, kompozycji, słów, zdań, gestów, ruchu, światła, metafor, polifonii, dysonansów, antynomii, itd.),
Obszar moralności.
Czy współcześnie istnieje uniwersum symboliczne?
W efekcie długo trwającej patologii procesów edukacyjnych, mamy do czynienia ze stanem rozpadu uniwersum symbolicznego. Objawem tego są zakłócenia w procesie komunikacyjnym, ujawniające się np. niemożnością uruchomienia społecznego dyskursu o edukacji. Po dokonaniu radykal
(…)
…
Orientacja humanistyczna w myśleniu o człowieku i świecie.
Teoria inteligencji emocjonalnej uwarunkowana jest zmianą koncepcji człowieka - przesunięciu się wartościowań na kontinuum od koncepcji kolektywistycznych człowieka ku koncepcjom indywidualistyczny - co doprowadziło do tego, że rozwinęła się orientacja humanistyczna w naukach społecznych, której zawdzięczamy powstanie tzw. „psychologii…
…) O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości, s. 114.) Charakterystyka inteligencji emocjonalnej w kontekście edukacji.
Znaczenie teorii inteligencji emocjonalnej dla myślenia o edukacji polega na tym, że psychologowie dostarczają nam przesłanek do uzasadnienia tezy, że rozwój emocjonalny nie jest funkcją czasu, naturalnym efektem dojrzewania i socjalizacji, ale obejmuje również procesy uczenia się. Rozwój emocjonalny jest procesem samo rozwijania, który dokonuje się pod wpływem szczególnej relacji, jaka zachodzi pomiędzy czynnikami zewnętrznymi wobec jednostki a jego osobistym zaangażowaniem w swój rozwój. Cele rozwoju mogą być różne, ale najbardziej uniwersalnym celem jest autonomia człowieka. Warunkiem koniecznym dla tego stanu jest „poczucie własnej wartości”, które kształtować…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)