To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pęd, p, podstawowa wielkość dynamiczna służąca do opisu ruchu. Pęd jest wektorem, wyraża się wzorem: p = mv, gdzie: p - pęd, m - masa, v - prędkość ciała. Pęd układu punktów materialnych jest sumą wektorową pędów wszystkich punktów układu. W układzie izolowanym całkowity pęd jest zachowany (pędu zasada zachowania), a jego zmianę może wywołać zewnętrzna siła. Pędu zasada zachowania, jedna z podstawowych zasad fizycznych. Zgodnie z nią całkowity wektorowy pęd układu izolowanego jest zachowany przez każdy rodzaj oddziaływań fizycznych. Zasada zachowania pędu wynika z niezmienniczości praw fizyki względem symetrii translacyjnej. Moment pędu, kręt, wektor osiowy J charakteryzujący ruch ciała (w szczególności ruch obrotowy): J=rp (iloczyn wektorowy wektora wodzącego r i pędu ciała).
Dla układu ciał moment pędu układu jest sumą wektorową momentu pędu pojedynczych ciał, dla ciała o ciągłym rozkładzie masy moment pędu wyraża się wzorem: gdzie: V - objętość ciała, dv - element objętości, ρ(r) - funkcja rozkładu gęstości, u(r) - prędkość elementu objętości dv.
Równanie ruchu obrotowego ciała ma postać:
dJ/dt=D
gdzie D moment sił zewnętrznych (moment siły).
Monent pędu bryły sztywnej wyraża się (w układzie odniesienia, w którym oś obrotu przechodzi przez początek układu) poprzez tensor momentu bezwładności I i prędkość kątową , J=I. Monent pędu izolowanego układu jest zachowywany (zasada zachowania krętu).
W fizyce kwantowej moment pędu jest wielkością skwantowaną (kwantowanie), ponadto pojawia się wewnętrzny moment pędu (spin).
Keplera prawa
trzy prawa sformułowane przez J. Keplera, opisujące ruch planet w Układzie Słonecznym:
I prawo Keplera: planety poruszają się po orbitach eliptycznych, przy czym Słońce znajduje się w jednym z ognisk elipsy.
II prawo Keplera: dla danej planety stałą wielkością jest jej tzw. prędkość polowa (tj. pole powierzchni figury ograniczonej łukiem elipsy zakreślanym przez planetę w jednostce czasu i odległościami od końców łuku do ogniska).
III prawo Keplera: kwadraty okresów obiegów planet wokół Słońca są proporcjonalne do trzecich potęg ich średnich odległości od Słońca.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)