Położenie - wielkość fizyczna określająca umiejscowienie danego ciała w przestrzeni.
Prędkość-wektorowa wielkość fizyczna wyrażająca zmianę wektora położenia w jednostce czasu.
Przyspieszenie - wektorowa wielkość fizyczna wyrażająca zmianę prędkości w czasie.
Prędkość kątowa-wielkość opisująca ruch obrotowy (np. ruch po okręgu). Jest wektorem leżącym na osi obrotu i skierowanym zgodnie z regułą śruby prawoskrętnej.
Moment siły F względem punktu O jest to iloczyn wektorowy promienia wodzącego r, o początku w punkcie O i końcu w punkcie przyłożenia siły, oraz siły F
Pęd - w mechanice wielkość fizyczna opisująca ruch ciała. Moment pędu: Rzut ukośny - ruch w jednorodnym polu grawitacyjnym z prędkością początkową o kierunku ukośnym do kierunku pola
Vy=V0sinα
Wart. Wektora = V=
y=(V0sinα)t-gt2/2
Vx = V0 cosα
y=(tgα)x -gx2/2(V0cosα)2 tor ciała
Ruch po okręgu- ruch po torze o kształcie okręgu
a=V2/r - przyspieszenie dośrodkowe
V2πr/T a=4π2r/T2
3. Zasady dynamiki Newtona dla ruchu postępowego:
I: W inercjalnym układzie odniesienia, jeśli na ciało nie działa żadna siła lub siły działające równoważą się, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.
II: Jeśli siły działające na ciało nie równoważą się (czyli siła wypadkowa jest różna od zera), to ciało porusza się z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do siły wypadkowej, a odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.
III: Oddziaływania ciał są zawsze wzajemne. Siły wzajemnego oddziaływania dwóch ciał mają takie same wartości, taki sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia (każda działa na inne ciało).
Prawo powszechnej grawitacji: Każde dwa ciała o masach m1 i m2 przyciągają się wzajemnie siłą grawitacji wprost proporcjonalną do iloczynu mas, a odwrotnie proporcjonalną do kwadratu odległości między nimi.
F=Gm1m2/r2
G-stałą grawitacyjna- 6,67 *10-11Nm2/kg2
I Prędkośc Kosmiczna- najmniejsza pozioma prędkość, jaką należy nadać ciału względem przyciągającego je ciała niebieskiego, aby ciało to poruszało się po zamkniętej orbicie.
II predkosc kosmiczna- prędkość, jaką należy nadać obiektowi, aby opuścił na zawsze dane ciało niebieskie poruszając się dalej ruchem swobodnym, czyli jest to prędkość, jaką trzeba nadać obiektowi na powierzchni tego ciała niebieskiego, aby tor jego ruchu stał się parabolą lub hiperbolą.
Prawa Keplera: 1: Każda planeta krąży po orbicie eliptycznej, ze
Słońcem w jednym z ognisk tej elipsy.
2 (prawo równych pól): Linia łącząca Słońce i planetę
(…)
… zamknietej.
Siły nie zachowawcze-praca wykonana przez te sily nad pkt materialnym po dowolnej drodze zamknietej nie jest równa zeru.
Zasada zachowania energi.;
W dowolnym ruchu przebiegającym bez tarcia i innych strat energii e . mechaniczna ukł. Inercjalnego jest stała.
E=Ep + Ek Ek=1/2 mV2 6. Zasada zachowania pędu: Jeżeli wypadkowa sił zewnętrznych działających na układ jest równa zeru, to
całkowity…
… ciśnienia od wysokości:
gdzie
- gęstość cieczy - w układzie SI w kg/m³
- przyspieszenie ziemskie (grawitacyjne) - w układzie SI w m/s²
- głębokość zanurzenia w cieczy (od poziomu zerowego) - w układzie SI w metrach (m).
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)