1 Moduł 7 ORGANIZACJA PRACY WŁASNEJ KIEROWNIKA − GOSPODAROWANIE CZASEM 7.1. Gospodarowanie czasem pracy jako problem organizacyjny Racjonalne gospodarowanie czasem pracy naleŜy do kręgu zagadnień, szczególnie eksponowanych w nauce o zarządzaniu. Wynika to z wyjąt- kowej roli czasu w procesach doskonalenia organizacji ludzkich działań (Adaair 2000; Benett 1962; Cooper 1971; Lakein 1984; McCay 1959; Oncken 1984; Webber 1972). Sposób gospodarowania czasem nie świad- czy wprawdzie o rzeczywistej wartości czyjejś pracy, nie daje teŜ wy- obraŜenia o osiąganych wynikach, poznanie go jednak stanowi rzecz cen- ną. Daje ogólny pogląd na temat poziomu zorganizowania danego przed- sięwzięcia. Pozwala zorientować się m.in., czy jego uczestnicy rzeczywi- ś cie pracują, czy teŜ – jak to niekiedy się zdarza − są jedynie “zajęci”, czym się faktycznie zajmują oraz w jakim zakresie, czy stosują podział zadań itp., a takŜe w jakim ewentualnie stopniu ich uwaga ukierunkowana jest na realizowane cele. Kryterium czasu – jak pisze W. KieŜun − pozwala na “sprowadzanie niejako do wspólnego mianownika róŜnorodnych czyn- ności”, jest to “jedyne kryterium umoŜliwiające przyjęcie jakiejś skali po- równywalności” (KieŜun 1974, s. 12–13; Drucker 1994, s. 64–65). Zainteresowanie problematyką, o której mowa, wynika teŜ z faktu, iŜ czas okazał się zasobem wyjątkowo cennym, a racjonalne gospodarowa- nie nim − jednym z waŜniejszych problemów współczesności. W odróŜ- nieniu od innych zasobów nie moŜna go wynająć czy kupić, ani teŜ w jakikolwiek inny sposób dowolnie pomnoŜyć. PodaŜ czasu jest całko- wicie nieelastyczna, co oznacza, Ŝe niezaleŜnie od tego, jaki by nie był na niego popyt, jego ilość – w ujęciu globalnym − nie wzrośnie nigdy. Jest to ponadto zasób wyjątkowo nietrwały. Nie moŜna go zgromadzić i prze- Władysław Kobyliński 2 chować z myślą o potrzebach przyszłości, tak jak to ma np. miejsce w przypadku pieniędzy ulokowanych na rachunku bankowym. Jednym z elementów specyfiki czasu jako zasobu jest takŜe to, Ŝe nie da się go niczym zastąpić. O ile większość znanych nam zasobów ma swoje substy- tuty (drewno moŜna zastąpić tworzywem sztucznym, miedź aluminium,
(…)
…, kierowników bowiem nie obowiązują
ścisłe normy czasu pracy. Z formalno-prawnego punktu widzenia nie
moŜna byłoby zatem postawić Ŝadnemu z nich zarzutu, Ŝe na realizację
swoich zadań poświęca zbyt mało czasu, podobnie jak w przypadku, gdy-
by się okazało, Ŝe jego dzień pracy jest nadmiernie długi. Zwyczajowo
jedynie i w duŜym stopniu pod wpływem analogii do osób nie będących
kierownikami przyjmuje się, Ŝe…
…, a co
ewentualnie złe, sugestii i uprzedzeń itp.,. tylko w ten sposób bowiem
moŜna poznać ich właściwy sens i znaczenie (Kobyliński 1986, s. 56).
7.3. BudŜet czasu kierownika oraz jego struktura
7.3.1. Długość rzeczywistego dnia pracy
śaden akt prawny nie określa dokładnie, w jakim czasie kierownik
powinien wykonać swoje zadania, kierowników bowiem nie obowiązują
ścisłe normy czasu pracy. Z formalno-prawnego…
… kierowników i to w róŜnych dziedzinach Ŝycia społecznego rzadko
pokrywa się z nominalnym, bywa natomiast od niego na ogół znacznie
dłuŜszy. Kierownicy nagminnie przekraczają fizjologicznie dopuszczalne
− w tym zakresie – normy. Rzecz znamienna, Ŝe zjawisko, o którym mo-
wa, zaobserwowano pod kaŜdą niemal szerokością geograficzną, jakkol-
wiek jego skala i zakresy występowania bywają róŜne. W badaniach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)