To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ontologia i epistemologia w politologii.
Ontologia, czyli teoria bytu. Epistemologia bada zaś skąd się dowiadujemy, że byt istnieje.
W politologii toczą się dyskusje o tych dwóch dziedzinach filozofii. Ontologia stawia pytania: skąd się biorą byty i jakie one są?
W sm np. najważniejszym bytem będą państwa.
W politologii za to istnieje problem, czy istnieje rzeczywistość polityczna? W politologii bada się więc też byty polityczne, istniejące w rzeczywistości. Dalej pojawiają się pytania o zakres podmiotowości tych bytów i ich suwerenność. Epistemologia w politologii za główny problem obiera pytanie jak zebrać inf., które pozwalają nam opisać, zbadać rzeczywistość polityczną. Czy w ogóle da się takie inf. zebrać? Czy poznanie empiryczne ma charakter obiektywny? Bo poprzez subiektywizm nie poznajemy rzeczywistości politycznej, tylko ją konstruujemy. Każdy obserwator żyje w rzeczywistości, którą opisuje. To zaś nie pozwala nam dojść do obiektywnego poznania. W polityce często można to zauważyć, bo do poznania dochodzą ludzie związani z polityką.
Poznanie rzeczywistości współcześnie może obierać dwie różne drogi - ludu i elity społecznej.
Każdy obserwator w rzeczywistości może ustalić, jakie są związki społeczne. W sm często jest problem z tym, bo istnieje brak inf. na niektóre tematy. Istnieje tu problem drugiego dna - to, co widzimy to rzeczywistość pozorna. Niektóre inf. są tajne a właśnie te inf. są potrzebne, by obiektywnie i prawidłowo opisać rzeczywistość sm. Często sm są więc trywializowane, sprowadzone do tego, co widzimy.
W procesie poznania rzeczywistości społecznej, duże znaczenie ma manipulacja i propaganda socjotechników. Oddziałuje to na zmysły ludzkie, zamazując prawdziwy obraz.
Odnośnie dwóch problemów ontologicznych i epistemologicznych są w politologii 3 podejścia badawcze:
1). Pozytywistyczne
Opiera się na trzech cechach:
akceptuje się ontologię naturalistyczną(rzeczywistość jest poznawalna, za pomocą zmysłów)
celem poznania jest ustalenie związków przyczynowych. Dzięki temu tworzy się modele wyjaśniające: predykcyjne i predestynacyjne
świat poznawany jest realny, istnieje naprawdę, rzeczywistość nie jest konstruowana
Politolog więc ustala przyczyny, dąży do max. obiektywności, wolności od wartościowania, bo to jest możliwe.
Zarzuty wobec tego podejścia:
1). Sformułowany przez Quinna, który uważał, że posługując się zmysłami używamy pojęć a pojęcia nie wychodzą ze zmysłów i nie są obiektywne.
2). Kuhn stwierdził, że teorii i eksperymentu nie da się od siebie oddzielić, eksperyment przeprowadza się w oparciu o teorię a teoria jest wymysłem człowieka i jest subiektywna
(…)
…). Interpretacjonistyczne
Punktem wyjścia do badań były dwa poziomy hermeneutyki(nauka o interpretacji tekstów), czyli zapętlenie hermeneutyczne:
Świat, z którym mamy do czynienia jest interpretowany przez ludzi w źródłach. Rzeczywistość poznajemy więc z tekstów i poprzez teksty(teksty zaś przedstawiają subiektywną myśl autorów, nawet jeśli opisują to samo zdarzenie, to je interpretują subiektywnie. Nie ma opisu…
… oraz skonfrontowanie różnych interpretacji świata. Obszar badawczy staje się więc zjawiskiem, praktyką intelektualną
nie wszystkie interpretacje są naukowe - muszą być bowiem skonstruowane zgodnie z pewnymi regułami myślenia logicznego, zgodnie z semantyką danego języka(użycie argumentów przekonujących, że dana opowieść jest przekonująca)
Politolog staje się więc konstruktorem opowieści o świecie, daje pewną narrację…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)