To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Odwołanie - jest to środek zaskarżenia przysługujący stronie na decyzję administracyjną wydaną w pierwszej instancji, nie ostateczna, z wyjątkiem decyzji wydanych przez ministra lub samorządowego kolegium odwoławczego. Od decyzji tych podmiotów przysługuje bowiem wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Odwołanie jest środkiem bezwzględnie suspensywnym, ponieważ jego wniesienie skutkuje wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji oraz jest środkiem względnie dewelutywnym, ponieważ przenosi kompetencje do rozpoznania tego środka na organ wyższej instancji, pod warunkiem, że organ który zaskarżoną decyzję wydał nie dokona jej weryfikacji w tak zwanym trybie samokontroli. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia lub dołączenia decyzji stronie. Odwołanie wnosi się do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu, który zaskarżoną decyzję wydał. Odwołanie wnosi się w formie pisemnej albo ustnej do protokołu. Co do treści odwołanie ma charakter odformalizowany albowiem wystarczy, że podmiot odwołujący się, wyrazi w nim swe niezadowolenie z decyzji. Równocześnie przepis szczególny może wprowadzać dodatkowe warunki co do formy lub treści odwołania. Co do zasady podmiot wnoszący odwołanie może w każdej chwili, aż do wydania rozstrzygnięcia w sprawie odwoławczej wycofać wniesienie odwołania. Równocześnie przyjęty model postępowania odwoławczego wprowadza zasadę ograniczonego dysponowania odwołaniem. Zgodnie z ta zasadą, podmiot wnoszący odwołanie ma prawo do jego wycofania, jednakże organ sprzeciwi się temu w sytuacji, gdy cofnięcie odwołania prowadziło by do utrzymania w obrocie prawnym decyzji naruszającej przepisy prawa lub interes społeczny.
Tok postępowania odwoławczego:
Postępowanie odwoławcze przed organem pierwszej instancji:
Odwołanie wpływa do organu pierwszej instancji, ten w terminie 7 dni dokonuje samokontroli albo przesyła odwołanie wraz z aktami sprawy do organu odwoławczego. Organ pierwszej instancji może dokonać samokontroli, jeżeli odwołanie wniosły wszystkie strony, albo odwołanie wniosła jedna ze stron, a pozostałe wyraziły zgodę na samokontrolę. Samokontrola jest niedopuszczalna, gdy odwołanie wniosła więcej niż jedna strona, a ich interesy są sprzeczne (przesłanka formalna samokontroli). Dodatkowo samokontrola jest dopuszczalna wyłącznie w tedy, gdy organ uwzględni odwołanie w całości (przesłanka materialna samokontroli). Zatem, aby samokontrola była możliwa w sprawie musi wystąpić jedna z przesłanek formalnych oraz przesłanka materialna. Jeżeli wystąpią, organ może uchylić lub zmienić zaskarżoną decyzję i wydać nową decyzję w sprawie. Od tej decyzji przysługuje odwołanie. Organ sprawdzając zasadność odwołania ponownie analizuje sprawę, korzystając z materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy, albo przedstawionego wraz z odwołaniem. Organ poza tym nie przeprowadza dodatkowych czynności dowodowych. Ponad to organ pierwszej instancji co do zasady nie bada braków formalnych, jednakże w przypadku zaistnienia przesłanek samokontroli czy ewentualne braki lub nieterminowości wyłączą dokonanie tej samokontroli. Jeżeli organ nie przeprowadzi samokontroli, w tedy odwołanie wraz z aktami sprawy przekazywane jest organowi drugiej instancji, organ ten w części wstępnej bada spełnienie przez wnoszącego wymogów formalnych odwołania. W razie stwierdzenia braków wzywa o ich uzupełnienie. Nie uzupełnienie braków w terminie skutkuje pozostawieniu odwołania bez rozpoznania. Jeżeli odwołanie nie zawiera braków, bądź zostały one uzupełnione, organ drugiej instancji sprawdza dopuszczalność i terminowość odwołania. Jeżeli odwołanie wniesiono po terminie, organ wydaje postępowanie stwierdzające, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu. W przypadku niedopuszczalności odwołania, organ wyda postanowienie stwierdzające, że odwołanie jest niedopuszczalne. Odwołanie może być niedopuszczalne ze względów podmiotowych lub przedmiotowych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)