Stateczność i niezatapialność – przyspieszenia Obliczanie przyspieszeń działających na elementy kadłuba. Ruchy statku wywołane falowaniem powodują powstanie dodatkowych przyspieszeń. Wielkość ich zależy od wielkości sił wymuszających, rozmiarów statku, jego prędkości i kursu w stosunku do fali oraz usytuowania rozpatrywanego punktu na statku. Do obliczeń przyjmuje się wielkość fali, której prawdopodobieństwo pojawienia się wynosi jeden raz na 20 lat ciągłej eksploatacji statku. Przyspieszenia na osi pionowej Z, poprzecznej Y i wzdłużnej X otrzymuje się przez odpowiednie sumowanie przyspieszeń liniowych oraz odpowiednich składowych przyspieszeń kątowych jako wartości niezależnych. Łączne przyspieszenie w każdym z rozpatrywanych kierunków można określić z wzoru: 2 m C a a Σ = Dane zastosowane do obliczeń: B = 24,3 m szerokość statku L = 185 m długość całkowita Lpp = 174 m długość między pionami δ = 0,61 współczynnik pełnotliwości kadłuba H = 16,8 m wysokość boczna (moulded depth) V = 17 kn prędkość w węzłach Obliczenia przeprowadzono wg procedury zawartej w podręczniku J. Kabacińskiego „Stateczność i niezatapialność statku” (rozdz. 13.6.1.). Współczynnik falowania CW. współczynnik falowania jako funkcja długości statku L: 229 , 9 100 185 300 75 , 10 100 300 75 , 10 3 3 = − − = − − = L C W Parametr przyspieszenia a0. 3996 , 0 185 17 2 , 0 185 299 , 9 3 3 2 , 0 272 , 0 50 185 50 0 = ⋅ + ⋅ = ⋅ + ⋅ = → = = = L V C L C a L C V W V CV może mieć max. wartość 0,2. Przyspieszenia wywołane oscylacją wzdłużną aX. 2 0 6123 , 0 61 , 0 3996 , 0 81 , 9 2 , 0 2 , 0 s m a g a X = ⋅ ⋅ ⋅ = ⋅ ⋅ ⋅ = δ Łączne przyspieszenie wywołane oscylacją poprzeczną i myszkowaniem. 2 0 136 , 3 3996 , 0 81 , 9 8 , 0 8 , 0 s m a g a y = ⋅ ⋅ = ⋅ ⋅ = od PR do 0,7 L Stateczność i niezatapialność – przyspieszenia 2 0 92 , 3 3996 , 0 81 , 9 1 1 s m a g a y = ⋅ ⋅ = ⋅ ⋅ = w przód od PD Przyspieszenia wywołane nurzaniem. 2 0 513 , 3 61 , 0 3996 , 0 81 , 9 7 , 0 7 , 0 s m a g a
(…)
… ⋅ 9,81 ⋅ 0,3996
m
=
= 3,513 2
s
δ
0,61
Ruch i przyspieszenie wywołane kołysaniem.
Amplituda kołysań w radianach:
ϕ =
50 ⋅ c
50 ⋅ 0,8
=
= 0,402819738167 rad
B + 75 24,3 + 75
Okres kołysań:
Tϕ =
k⋅B
0,73 ⋅ 24,3
=
= 20,78 sec
GM
0,729
współczynnik k przyjęto jak dla statku załadowanego+zapas stanowiący 5% DWT.
Okres kołysań – wartość projektowa:
Tϕ = 1,7 ⋅ B + 20 = 1,7 ⋅ 24,3 + 20 = 11,31sec
Przyspieszenia wywołane kołysaniem – składowa styczna przyspieszenia:
2⋅ π
ar = ϕ
T
ϕ
2
⋅ Rr
Oś obrotu kołysań Z0.
H T 16,8 8,64
Z 0 = + ŚR =
+
= 8,505m
4
2 4
2
H 16,8
Z0 =
=
= 8,4m
2
2
przyjmuje wartość Z0 = 8,4 m.
Obliczenia dla ciężaru znajdującego się na najwyższym pokładzie przy burcie na śródokręciu.
Stateczność i niezatapialność – przyspieszenia
Y
Rr
Z
Z0
Przyjęto Z0 = 8,4m
Z = 30,65m
Y = 11,0m
składowa poprzeczna ary i pionowa arz:
a ry = 39,5 ⋅ ϕ ⋅
Z − Z0
30,65 − 8,4
m
= 39,5 ⋅ 0,4028197 ⋅
= 2,77 2
2
Tϕ
127,92
s
a rz = 39,5 ⋅ ϕ ⋅
Y
11
m
= 39,5 ⋅ 0,4028197 ⋅
= 1,37 2
2
Tϕ
127,92
s
Kiwanie – ruch i przyspieszenie.
Kąt kiwania w radianach:
ϕ = 0,2 ⋅
a0
0,3996
= 0,2 ⋅
= 0,1310
δ
0,61
Okres kiwania Tψ:
Tψ = 1,8 ⋅
L pp
9
= 0,57 ⋅ L pp = 0,57 ⋅ 174 = 7,52 sec
Składowa…
…
a z + arz + a 2 =
pz
3,5132 + 1,37 2 + 1,965 2 = 4,252
m
s2
Łaczne przyspieszenie poprzeczne at:
at =
2
a y + ( g ⋅ sin ϕ + ary ) =
2
(
)
2
0,61232 + 9,81⋅ sin 7,5 + 0,786
)
3,136 2 + 9,81 ⋅ sin 23,08 + 2,77
= 7,321
m
s2
Łączne przyspieszenie wzdłużne al:
al =
2
a x + ( g ⋅ sinψ + a px ) =
2
(
2
= 2,155
m
s2
Obliczenia dla ciężaru na dziobie w płszczyźnie symetrii statku.
Rr
Z
X0=0,45 L
Z0
X
Przyjęto X…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)