Obliczanie przyspieszeń działających na elementy kadłuba - Współczynnik falowania

Nasza ocena:

5
Pobrań: 84
Wyświetleń: 1029
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Obliczanie przyspieszeń działających na elementy kadłuba - Współczynnik falowania  - strona 1 Obliczanie przyspieszeń działających na elementy kadłuba - Współczynnik falowania  - strona 2 Obliczanie przyspieszeń działających na elementy kadłuba - Współczynnik falowania  - strona 3

Fragment notatki:

Obliczanie przyspieszeń działających na elementy kadłuba. Ruchy   statku   wywołane   falowaniem   powodują   powstanie   dodatkowych  przyspieszeń.   Wielkość   ich   zależy   od   wielkości   sił   wymuszających,   rozmiarów  statku, jego prędkości i kursu w stosunku do fali oraz usytuowania rozpatrywanego  punktu   na   statku.   Do   obliczeń   przyjmuje   się   wielkość   fali,   której  prawdopodobieństwo pojawienia się wynosi jeden raz na 20 lat ciągłej eksploatacji  statku. Przyspieszenia na osi pionowej Z, poprzecznej Y i wzdłużnej X otrzymuje się  przez   odpowiednie   sumowanie   przyspieszeń   liniowych   oraz   odpowiednich  składowych   przyspieszeń   kątowych   jako   wartości   niezależnych.   Łączne  przyspieszenie w każdym z rozpatrywanych kierunków można określić z wzoru: 2 m C a a Σ = Dane zastosowane do obliczeń: B = 42 m szerokość statku L = 238,2 m długość całkowita Lpp = 222,1 m długość między pionami δ = 0,84 współczynnik pełnotliwości kadłuba H = 20,3 m wysokość boczna (moulded depth) V = 14 kn prędkość w węzłach Obliczenia przeprowadzono wg procedury zawartej w podręczniku J. Kabacińskiego  „Stateczność i niezatapialność statku” (rozdz. 13.6.1.). Współczynnik falowania CW. współczynnik falowania jako funkcja długości statku L: 264 , 10 100 185 300 75 , 10 100 300 75 , 10 3 3 =       − − =       − − = L C W Parametr przyspieszenia a0. 3106 , 0 2 , 238 14 2 , 0 2 , 238 264 , 10 3 3 2 , 0 308 , 0 50 2 , 238 50 0 = ⋅ + ⋅ = ⋅ + ⋅ = ⇒ = = = L V C L C a L C V W V CV może mieć max. wartość 0,2. Przyspieszenia wywołane oscylacją wzdłużną aX. 2 0 609 , 0 61 , 0 3106 , 0 81 , 9 2 , 0 2 , 0 s m a g a X = ⋅ ⋅ ⋅ = ⋅ ⋅ ⋅ = δ Łączne przyspieszenie wywołane oscylacją poprzeczną i myszkowaniem. 2 0 437 , 2 3106 , 0 81 , 9 8 , 0 8 , 0 s m a g a y = ⋅ ⋅ = ⋅ ⋅ = od PR do 0,7 L 2 0 04 , 3 3106 , 0 81 , 9 1 1 s m a g a y = ⋅ ⋅ = ⋅ ⋅ = w przód od PD Przyspieszenia wywołane nurzaniem. 2 0 327 , 2 84 , 0 3106 , 0 81 , 9 7 , 0 7 , 0 s m a g a Z = ⋅ ⋅ = ⋅ ⋅ = δ Ruch i przyspieszenie wywołane kołysaniem. Amplituda kołysań w radianach:

(…)

… ⋅ 42,0
=
= 15,83 sec
GM
4,28
współczynnik k przyjęto jak dla statku załadowanego według punktu 2.
Okres kołysań – wartość projektowa:
Tϕ = 1,7 ⋅ B + 20 = 1,7 ⋅ 42,0 + 20 = 13,39 sec
Przyspieszenia wywołane kołysaniem – składowa styczna przyspieszenia:
 2⋅ π
ar = ϕ 
 T
 ϕ
2

 ⋅ Rr


Oś obrotu kołysań Z0.
 H T   20,3 15,04 
Z 0 =  + ŚR  = 
+
 = 12,595m
 4
2   4
2 


H 20,3
Z0…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz