To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Nitryfikacja i denitryfikacja - udział w obiegu azotu.
Azot w przyrodzie występuje w solach mineralnych. Bardzo ważne jest występowanie azotu w organizmach żywych w postaci białek. Zdecydowanie najwięcej, bo aż 78% azotu ma powietrze. Obieg azotu w przyrodzie opiera się na pięciu podstawowych procesach: pobieraniu nieorganicznych związków z podłoża, rozkładzie martwych szczątków organicznych z uwolnieniem amoniaku, wiązaniu azotu cząsteczkowego, nitryfikacji i denitryfikacji. W krążeniu azotu w przyrodzie biorą udział bakterie. Bakterie gnilne rozkładają obumarłe szczątki roślin i zwierząt. Powstaje wtedy amoniak (NH3). W przyrodzie żyją bakterie, które mogą pobierać azot z powietrza. Są nimi bakterie tlenowe z rodzaju Azotobakter i beztlenowe z rodzaju Clostridium. Bakterie z rodzaju Rhizobium żyją w symbiozie z korzeniami roślin motylkowych i mogą przetwarzać azot atmosferyczny na aminokwasy oraz białka. Znajdujące się w glebie sole azotowe, które pobierają rośliny i obracają na budowę cząsteczek białka, stanowią podstawowy element ciała roślin i zwierząt. Powstają sole azotowe w wyniku utleniania amoniaku i jego związków przez bakterie nitryfikacyjne na tlenki azotu, które z innymi związkami mineralnymi tworzą znów azotowe związki glebowe. Nazwa „nitryfikatory” pochodzi od łacińskich słów „nitrum”, czyli soda i „facio”, czyli czynię. Nitryfikacja jest procesem realizowanym głównie przez bakterie Nitrosomonas i Nitrobacter. Są to mikroorganizmy, które jako budulec własnego ciała wykorzystują podobnie jak rośliny proste związki nieorganiczne: wodę i dwutlenek węgla. Niezbędną do życia energię uzyskują natomiast w wyniku chemicznej reakcji utleniania azotu amonowego do azotynów, a następnie azotynów do azotanów. W uproszczeniu bakterie Nitrosomonas przeprowadzają reakcję: NH4+ + 1,5 O2 - NO2- + 2H+ + H2O + 352 kJ zaś bakterie Nitrobacter: NO2- + 0,5 O2 - NO3- + 73kJ W wyniku działalności tych pożytecznych mikroorganizmów następuje przekształcenie stosunkowo toksycznego azotu amonowego (NH4+ i NH3) w znacznie mniej szkodliwy azot azotanowy (NO3-). Drugi etap nitryfikacji przeprowadzany przez Nitrobacter przebiega znacznie szybciej i cały wytworzony azot azotanowy (NO2-) jest praktycznie natychmiast przetwarzany. Bakterie nitryfikacyjne bytują głównie w glebie, wzbogacając ją w azotany, najchętniej wykorzystywaną przez rośliny formę azotu. Zbyt intensywna nitryfikacja nie jest pożądana, gdyż azotany są znacznie łatwiej wypłukiwane z gleby niż jony amonowe. Inaczej mówiąc, bakterie nitryfikacyjne utleniają amoniak wytwarzany podczas procesów gnilnych (w rozkładzie białek). Są bardzo ważnym czynnikiem obiegu związków azotowych w przyrodzie. Azotany stanowią źródło pokarmu azotowego dla roślin wyższych.
(…)
… tlenu rozpuszczonego minimum 2mgO2/dm3 oraz teoretycznie 4mgO2/mgNH4+ obecność mikroelementów Ca, Fe, Cu, Mg, P gazowy NH3 poniżej 1mg/dm3 (jest toksyczny dla nitryfikatorów) brak innych toksycznych związków (fenoli, antybiotyków itp.) obecność CO2 lub węglanów jako źródła węgla dla autotrofów neutralizacja powstającego kwasu azotowego (III) który hamuje obie fazy nitryfikacji, można to zrobić…
… rozwoju. Może również zależeć od zasobności gleby w składniki mineralne oraz od ich dostępności dla rośliny. Jednocześnie skład pierwiastków w suchej masie niezależnie od gatunku jest stały pod względem jakościowym. Oznacza to, że spośród głównych pierwiastków zwykle te same występują u wszystkich gatunków roślin, a różnice dotyczą zmian ilościowych. Wszystkie niezbędne dla roślin pierwiastki dzieli…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)