Niemcy - monarchia wczesnofeudalna - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 322
Wyświetleń: 1554
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Niemcy - monarchia wczesnofeudalna - omówienie - strona 1 Niemcy - monarchia wczesnofeudalna - omówienie - strona 2 Niemcy - monarchia wczesnofeudalna - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

NIEMCY
MONARCHIA WCZESNOFEUDALNA (X- połowa XIII w.)
[EPOKA FEUDALIZMU]
Charakterystyka okresu
# Państwo niemieckie (podobnie jak Francja) wyłoniło się z państwa frankońskiego po traktacie w Verdun (843) i początkowo (do 911) panowali w nim Karolingowie.
# Niemcy były monarchią wczesnofeudalną stosunkowo długo (X - połowa XIII w.) - silna władza królewska dominowała nad siłami odśrodkowymi reprezentowanymi przez wielkich feudałów. Okres ten można podzielić na 2 etapy:
do 1180 - główną rolę odgrywali książęta szczepowi; silna władza królewska bo:
- król niemiecki był równocześnie cesarzem rzymskim (program panowania nad całym światem chrześcijańskim)
- duże zaplecze finansowe
po 1180 - główną rolę odgrywali książęta terytorialni świeccy i duchowni, którzy podjęli walkę o większe uniezależnienie się od królów niemieckich (przywileje Fryderyka II)
2/ Ustrój państwa
a) Królestwo Niemieckie a cesarstwo
# 962 - król Otton I przyjął z rąk papieskich rzymską koronę cesarską (państwo niemieckie zaczęto nazywać cesarstwem; osobne koronacje)
 korona cesarska nie przysparzała królowi niemieckiemu żadnych dodatkowych praw na terenie Niemiec (między cesarstwem a królestwem Niemiec tylko unia personalna) ale podnosiła ich autorytet i zapewniała udział w sprawach wykraczających poza sprawy niemieckie, ale mające na nie wpływ
 nawiązanie do starożytnej koncepcji państwa uniwersalnego (panowanie nad całym światem chrześcijańskim)
# Wzrost uniwersalistycznych aspiracji cesarzy do podporządkowania sobie państw spoza granic Niemiec
 panowali w Królestwie Burgundii, Królestwie Włoskim, Sycylii
 podporządkowanie sobie zakonu krzyżackiego w Prusach
# Aspiracje do podporządkowania sobie władców chrześcijańskich zaczęły od XIII w. napotykać opór - w wielu państwach głoszono zasadę, że „król jest cesarzem w swoim królestwie” (niezależnym i suwerennym władcą)
b) Władza królewska
# Królowie niemieccy - władcy elekcyjni spośród wielkich feudałów. Długo utrzymali silną władzę - państwo szło w okresie X-XIII w. ku rozdrobnieniu feudalnemu (we Francji już było rozdrobnienie i władza królewska w tym okresie zaczęła znów rosnąć)
# Król niemiecki: przedstawiciel państwa na zewnątrz (prowadził politykę zagraniczną, wypowiadał wojnę i zawierał pokój), naczelny wódz, najwyższy zwierzchnik lenny, najwyższy sędzia; władza pochodząca od Boga
 miał silną podstawę materialną - dobra koronne + regalia, # Monarchia niemiecka od początku do końca (koniec XVIII w.) była monarchią elekcyjną ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz