Zwierzchnictwo terytorialne w Niemczech

Krasowski. Notatka składa się z 2 stron.
Zwierzchnictwo terytorialne w Niemczech Skutkiem upowszechnienia się i okrzepnięcia systemu lennego Niemcy zawsze były rozbite pod względem politycznym i terytorialnym. Dla periodyzacji ustroju ważna jest relacja między królem a książętami. W efekcie walki o władze Niemcy staną się specyficzną konfederacją państw , z cesarzem na czele.
1180 - cesarz Fryderyk I pokonał ostatniego księcia szczepowego - Henryka Lwa
1220 i 1232 - przywileje Fryderyka II na rzecz książąt terytorialnych
1250 - 1273 - wielkie bezkrólewie, po odsądzeniu od tronu Hohenstaufów przez Innocentego IV. Brak króla = rozwój kompetencji książąt.
1356 - wydana przez cesarza Karola Luksemburskiego na sejmie Rzeszy w Norymberdze; regulowała prawo wyboru króla, które odtąd przysługiwało 7 elektorom (król czeski, palatyn Renu, margrabia brandenburski, książę saski oraz arcybiskupi: Moguncji, Kolonii, Trewiru), określała ich uprawnienia
Początkowo dominowały w Niemczech księstwa szczepowe (Alamanów, Szwabów, Bawarów, Franków, Sasów). Rządzili nimi dziedziczni książęta o silnej władzy. Stanowili oni oczywiste zagrożenie dla władzy cesarza, dlatego też, byli usilnie przez niego zwalczani. Obok księstw szczepowych powstawały więc inne, świeckie i duchowne władztwa, dla przeciwwagi. Takie jednostki były połączone węzłem lennym i były członem Świętego Cesarstwa, jednak od początku dążyły do uzyskania jak największej władzy, władztwa terytorialnego.
Niemieckie prawo lenne zawierało tzw. przymus lenny , czyli obowiązek ponownego nadania opróżnionego lenna. Prowadziło to do powstania stanu książąt terytorialnych , różnie utytułowanych - palatynami, książętami, margrabiami, biskupami itd.
Obok księstw terytorialnych rozwijały się miasta królewskie.
Dziedziczenie tronu we Francji (teoria statutowa) Od 987 r. władcę wybierano (elekcja, elektorzy = bezpośredni wasale króla = feudałowie) - członek rodu Kapetyngów, mężczyzna, prawowierny (ortodoks), pełnoletni, pierwszy wybrany - Hugo Capet.
Od czasu pierwszej elekcji Hugona Kapeta istnieją jednak próby desygnacji (wyznaczania następcy) - Capet w tym samym roku desygnował syna Roberta na przyszłego króla.
Od XII/XIII w. tron francuski stał się dziedziczny (dziedziczy najstarszy syn, młodsi otrzymują dożywotnie apanaże). Praktyki desygnacji zaniechał Filip II August , bowiem władza była umocniona w dynastii Kapetyngów. System primogenitury męskiej . Sakra jako kolejny warunek otrzymania władzy - pomazanie, król z łaski bożej ( Dei gratia ).
Ustaliła się zasada ciągłości władzy ( “Umarł król, niech żyje król” ) - zmienia się nosiciel władzy, władza pozostaje taka sama.
... zobacz całą notatkę