Negatywne postawy to takie, które prowadzą do zaburzeń i złego rozwoju dziecka: 1)postawa nadmiernie ochraniająca i nadopiekuńcza - nadmiar miłości rodzica, nadmierna troska i wścibstwo, przerost kontroli, hamowanie aktywności dziecka, rozwiązywanie za niego problemów powodują zaburzenia u dziecka. Efekt: opóźnienie osiągnięcie dojrzałości społ., nadpobudliwość emocjonalna, konflikty dziecka z kolegami. Najważniejsza konsekwencja: dziecko przejmuje tę postawę wobec siebie - staje się egocentrykiem, jest bardzo roszczeniowe. 2) postawa nadmiernie wymagająca i wymuszająca, korygująca, tzw. postawa perfekcjonistyczna - rodzice stawiają dziecku b. wysokie wymagania i ciągle je mobilizują - dzieci są zamknięte w sobie, mają kłopoty z nawiązywaniem kontaktów - te dzieci osiągają dużo jeśli są bardzo zdolne, ale mają małą radość z tego co osiągnęli. Dorosłe dzieci najczęściej są introwertykami (mają kłopoty z uzyskaniem akceptacji u rówieśników). 3) postawa unikająca - rodzice z jakiegoś powodu nie akceptują dziecka, powodują dystans, zaspokajają jego potrzeby, ale nie mają dla dziecka czasu, zapewniają go o miłości - co u dzieci powoduje poczucie winy, że one są na tym świecie (prowadzi to do prób samobójczych). Efekt: brak samoakceptacji, niska samoocena, uległość wobec innych grup rówieśniczych. 4) postawa odrzucająca - rodzice nie kochają dziecka, ale nie zapewniają go o tej miłości, a dziecko jest tego świadome. Czasem dyscyplinują je przez surowe nakazy, zakazy lub kary i nie dostrzegają pozytywnych oznak zachowania dziecka. Efekt : brak samoakceptacji dziecka, poczucie odrzucenia, reakcje agresywne wobec innych, samoagresja, tendencje do wycofywania się z rodziny i trafiania do innych grup społecznych zwykle do nieformalnych : skini, grupy przestępcze - w dorosłym życiu, poczucie frustracji i reakcje agresywne na zewnątrz, zaburzenia w funkcjonowaniu społecznym i zaburzenia osobowości.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)