Nauka prawa-glosatorzy, postglosatorzy-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 476
Wyświetleń: 2254
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Nauka prawa-glosatorzy, postglosatorzy-opracowanie - strona 1 Nauka prawa-glosatorzy, postglosatorzy-opracowanie - strona 2

Fragment notatki:

Nauka prawa - glosatorzy, postglosatorzy. Wczesna recepcja prawa rzymskiego Glosatorzy Pierwszymi uczonymi, dzięki którym nastąpiło odrodzenie zainteresowania prawem rzymskim byli tzw. glosatorowie - prawnicy szkoły w Bolonii, którzy zaczęli badać prawo rzymskie na podstawie odkrytych wówczas Digestów justyniańskich . Nazwa kierunku pochodzi od wyjaśnień i uwag (glos) zapisywanych w tekście kodyfikacji justyniańskiej na marginesie lub między wierszami. Glosatorzy stosowali scholastyczną metodę objaśniania poszczególnych słów, zdań i ustępów drogą operacji logiczno-językowej.
Glosatorowie uważali prawo rzymskie za prawo „żywe”, wskrzeszone, a cesarzy niemieckich za bezpośrednich kontynuatorów cesarzy rzymskich. Rozpowszechniali tezę, że prawo rzymskie powinno mieć moc obowiązującą na wszystkich terytoriach, nad którymi rozciąga się panowanie cesarzy niemieckich, a posługiwanie się prawem rzymskim stanowi przejaw przynależności do Rzeszy. Teoria ta była ważnym czynnikiem - miała przyczynić się do wytworzenia się opozycji do prawa rzymskiego. Postglosatorzy (komentatorzy) Od połowy XIV w. na uniwersytetach włoskich zapanował nowy kierunek reprezentowany przez komentatorów, którego dokonaniem było twórcze przystosowanie prawa rzymskiego do potrzeb współczesności. Komentatorzy potrafili pogodzić w swych obszernych komentarzach czysto teoretyczne i abstrakcyjne rozważania z potrzebami praktyki. Twórczość komentatorów dała początek nowym dziedzinom prawa (handlowemu, międzynarodowemu prywatnemu)
Komentatorzy byli właściwymi twórcami odrodzonego prawa rzymskiego, które w ich interpretacji zaczęło przenikać jako prawo powszechne w charakterze czynnika ujednolicającego do wielu systemów partykularnych Europy. Dzieła komentatorów stanowiły podstawę znajomości prawa rzymskiego. Statuty miast włoskich. Prawo karne w statutach. Wina i kara w statutach W II połowie XII w. miasta Włoch północnych uzyskały autonomię, czyli możność stanowienia prawa dla siebie samego. Stan ten trwał do końca XV w. i z punktu widzenia historii prawa dał wspaniałe efekty w postaci 3.000 statutów, z czego ponad 2.000 statutów znamy do dzisiaj.
W miastach tych prawem zajmowano się z naukowego punktu widzenia (nauka prawa). Statuty postawały na bazie tej nauki - dzięki wynajmowanym przez miasto uczonym w celu konstruowania przemyślanych rozwiązań prawnych, które regulowały wszystkie niemal dziedziny życia. Były to również rozwiązania z zakresu prawa karnego - szczególnie interesujące dotyczyły kwestii winy i kary.
Prawo karne miast włoskich przyjęło publicznoprawną zasadę procesu. Statuty dokonywały podziału przestępstw na lżejsze i cięższe i najcięższe. Zrównały odpowiedzialność karną kobiet i mężczyzn. Określiły przyczyny bezkarności (np. obrona konieczna, przestępstwa w afekcie, kradzież z nędzy). System kar w statutach przechodził od kar kompozycyjnych do kar na ciele i życiu, których wymiar był ściśle oznaczony bądź ustalany w sposób arbitralny przez sędziego.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz