To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZMIANY W PRAWIE PRYWATNYM OD SCHYŁKU WIEKÓW ŚREDNICH WPŁYW PRAWA RZYMSKIEGO NA ROZWÓJ PRAWA PRYWATNEGO Rzymskie prawo wulgarne w średniowieczu. na prawo średniowieczne wpływ miało rzymskie prawo wulgarne , głównie poprzez Brewiarz Alaryka z 506 r., choć i jego późniejsza interpretacja w państwie frankońskim odbiegała od intencji jego autorów (np. usprawiedliwienie popadnięcia w zależność wolnego człowieka najmem usług z Sentencji Paulusa). Przejawy wulgaryzacji → prawo rzeczowe - zacieranie różnic między własnością a posiadanie, oraz własnością a prawami na rzeczy cudzej (nabrały charakteru quasi-własności), w prawie zobowiązań - zanik rozgraniczenia na odpowiedzialność z deliktów i z przestępstw publicznych. Prawo rzymskie w dziełach glosatorów i komentatorów. Początek - szkoła w Pawii i prace nad opracowaniem zwyczajowego prawa longobardzkiego na potrzeby praktyki, przy jednoczesnym sięganiu do rzymskich pojęć przy objaśnianiu prawa longobardzkiego metodą glos; dodatkowo prawo rzymskie stosowali jako ius commune, jeśli nie było ono wykluczone. Właściwe odrodzenie prawa rzymskiego - uniwersytet w Bolonii - Irnerius i jego czterej uczniowie Martinus, Bulgarus, Jacobus, Hugo przejęli metodę ze szkoły w Pawii i poprzez egzegezę tekstu (wpisywanie objaśnień/glos najpierw do poszczególnych słów, potem do ustępu, potem do danej kwestii. Początkowo ich działania były czysto naukowe, bez zainteresowania praktyką. Dopiero od XIII w. w pewnej mierze uwzględniają potrzeby praktyki (Glosa Ordinaria Accursiusa) skonstruowanie teorii własności podzielonej - swobodna interpretacja tekstów → z nauki o skargach wzięli przysługiwanie rei vindicatio utilis też innym podmiotom, jak emfiteucie i superficjariuszowi i zaliczyli do nich też wasala, słowo „utilis” tłumacząc jako „użytkowa” → własność użytkowa jako własność podległa wobec własności zwierzchniej (tzn. tego, komu wprost przysługiwała rei vindicatio), nazwanej główną (zwierzchnicy lenni i seniorowie) uzasadnienie prawne dla zjawiska jednoczesnego posiadania → z rozróżnienia w prawie rzymskim na possessio civilis (animo i corpore) i possessio naturalis (tylko corpore) → possessio civilis uznali jako posiadanie samą wolą, naturalis jako dzierżenie faktyczne. Nowy etap - postglosatorzy - posługując się metodą dialektyki scholastycznej (udoskonalonej przez filozofię Arystotelesa), ale końcowym wnioskom nadając walor praktyczny. Pracowali na materiale opracowanym już przez glosatorów. Dokonywali syntezy, uogólnień i definicji, które przetrwały do dziś. Oprócz prawa rzymskiego uwzględniali prawo longobardzkie, kanoniczne, statutowe. Zajmowali się nie tylko prawem prywatnym, ale też prawem państwowym (polityczne idee).
(…)
…. teorii statutowej Bartolusa de Saxoferrato → prawo prywatne międzynarodowe powstało dzięki kolizji norm miedzy miastami włoskimi). Dla potrzeb rozwoju wymiany towarowej stworzyli teorię umów nieformalnych, tzw. „gołych umów”, które w prawie rzymskim nie były zaskarżalne, a teraz uzyskały sankcję zaskarżalności. Tworzyli też instytucje zupełnie nowe, jak spółki komandytowe i z o.o. oraz prawo wekslowe. Działalność postglosatorów dokonywana była w interesie miast włoskich, ale wpłynęła na rozwój miast średniowiecznych w ogóle. Ostro krytykowani przez mos gallicus, ale to ich działalność wpłynęła na recepcję prawa rzymskiego w Europie.
Prawo rzymskie w czasach nowożytnych. Usus modernus.
Szczególnie ważny moment - przyjęcie prawa rzymskiego jako prawa obowiązującego (ordynacja Sądu Kameralnego rzeszy w XV…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)