To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W. Dajczak. Notatka składa się z 6 stron.
1.8.2. (1.8.2.1.1. oraz 1.8.2.1.2. , 1.8.2.3 do 1.8.2.5 oraz 1.8.2.7.) oraz 1.8.3 (1.8.3.1 oraz 1.8.3.2) Glosatorzy szkoła glosatorska założona została w Bolonii
przez uniwersyteckiego nauczyciela praktyki prawa i retoryki - Ireniusza
działa od połowy XI do połowy XIII wieku
przedstawiciele i osiągnięcia: quattor doctores (Martinus, Bulgarus, Hugo, Jacobus)
w 1158r. poparli Fryderyka Barbarossę w jego sporze z miastami północnej Italii w kwestii ich opodatkowania (władca nie podlega prawu, wola władcy jest prawem)
Akursjusz
Magna glossa
metody pracy:
pracowali popularną w ówczesnej filozofii metodą scholastyczną (racjonalne badanie argumentów za i przeciw)
wpisywali uwagi między wierszami (glosy interlinearne), a później na marginesie (glosy marginalne) justyniańskich ksiąg prawnych
pracowali na Vulgacie
formy komentarzy:
podawanie synonimów zawartych w kompilacji słów definitiones (definicje) divisiones (podziały) distictiones (rozróżnienia) summae (podsumowania), które przybierały formy `aparatów', zawierały formy dyskusji prawno-dogmatycznej: quaestiones (problemy) disputationes (roztrząsania) dupitationes (wątpliwości) dissensiones (spory)
uznali kompilację za samowystarczalną („W Corpus Iuris znajduje się wszystko”) quiquid non adgnoscit glossa, non adgnoscit curia - czego nie uznaje glosa, nie uznaje sąd (nieglosowane fragmenty uznawano za nierecypowane)
zasięg:
Włochy
Anglia
Francja
Konsyliatorzy byli następcami glosatorów
nazwa pochodzi od pojęcia porady prawnej ( consilium )
na miarę średniowiecza była to nowość, wprowadzona właśnie przez konsyliatorów
koncetrowali się na prawie kolizyjnym i prawie komun miejskich Italii
dopasowali prawo rzymskie do potrzeb społeczeństwa późnośredniowiecznego (właśnie poprzez udzielanie porad)
przedstawiciele i zasługi:
Cynus (1270-1336)
jeden z pierwszych konsyliatorów
Bartolus (1313 - 1357)
uczeń Cynusa
był profesorem prawa i sędzią
komentował praktycznie wszystkie części Corpus Iuris
teoria statutów:
rozstrzygała konflikty między prawami komun miejskich lub między tymi prawami a prawem rzymskim, które faworyzowali konsyliatorzy
jego pisma uzyskały w wielu krajach Europy kontynentalnej moc ustawy ( nemo iurista nisi bartolista
(…)
… było anglo-saskie
Grocjusz był głównym reprezentantem
Grocjusz:
zeświecczył prawo natury w swoim dziele „O prawie wojny i pokoju”
zaliczył zasady pacta sund servanda, obowiązek naprawienia szkody i nienaruszalność własności do zasad prawa rozumu, opartych o wiedzę, a nie wolę, które musiałyby obowiązywać nawet, gdyby nie było Boga
Usus modernus Pandectarum (1648 - 1789r.)
Digesta uchodziły za główną część…
… na rzecz osoby trzeciej (niezbyt konsekwentne)
rozwinięcie swobody umów poprzez obejście rzymskiej zasady niezaskarżalności tzw. nagich umów (ex nudo pactio actio non ortirur) przez uznanie każdego porozumienia za stypulację
w dziedzinie procesowej:
powstanie skomplikowanego niemieckiego procesu powszechnego (stosowany od połowy XVII do połowy XIX wieku)
trudności w wydaniu wyroku kierowała sędziów…
…, która dozwalała ignorować greckie fragmenty kompilacji
przedstawiciele:
Alciatus (1492 - 1550)
Budeus (1467 - 1540)
Zasius (1461 - 1535)
Jacques Cujas (1522 - 1590)
kierunki humanizmu prawniczego
prąd systematyczny (Donellus, 1527 - 1591)
rozróżnienie prawa materialnego od procedury sądowej
unaukowienie jurysprudencji w myśl dewizy Cycerona: ius civile in artem redactum
prąd historyczny (Fauvre 1557 - 1624…
… Pandektórw wyabstrahowały pojęcia wolności osobistej, wolnej własności (początkowo antyfeudalne, później antysocjalistyczny leseferyzm)
sztandarowe osiągniecie: wyodrębnienie „części ogólnej prawa rzymskiego”, wyjęcie przed nawias unormowań stosowanych we wszystkich dalszych częściach prawa cywilnego (przede wszystkim: zdolność prawną i do czynności prawnych, przedmiot prawa oraz zdarzenia prawne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)