To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Narzędzia zarządzania ryzykiem kredytowym
Zarówno w ramach pasywnych jak i aktywnych strategii zarządzania ryzykiem kredytowym możliwe jest wykorzystanie szeregu konkretnych narzędzi zarządzania ryzykiem. Do tradycyjnych metod zarządzania ryzykiem kredytowym można zaliczyć:
- ubezpieczenie emisji obligacji - np. na rynku emisji komunalnych w USA 1/3 emitentów kupuje ubezpieczenie swoich emisji co wpływa na obniżenie kosztu kapitału, natomiast na rynkach obligacji korporacyjnych częściej spotykaną praktyką jest nabywanie ubezpieczenia od ryzyka niewypłacalności przez inwestorów,
- gwarancje i poręczenia - szczególna forma ubezpieczenia dostarczana dłużnikowi przez podmiot o wyższej wiarygodności kredytowej,
- zabezpieczenie kredytu - o skuteczności takiego zabezpieczenia decyduje płynność i wartość rynkowa zabezpieczeń, która może charakteryzować się znaczną zmiennością i w niektórych przypadkach wykazywać pozytywną korelację ze skalą ryzyka kredytowego,
- klauzule przedterminowego rozwiązania umowy kredytowej w przypadku zajścia zdarzenia kredytowego (np. obniżenia ratingu)
- syndykacja kredytów - sprzedaż udziałów w umowie lub portfelu omów kredytowych zewnętrznym inwestorom. Syndykacja kredytów zapoczątkowała powstawanie aktywnego rynku wtórnego kredytów bankowych. Umożliwia podmiotowi udzielającemu pierwotnego kredytu zarządzania pożądanym poziomem zaangażowania w ryzyko kredytowe konkretnego podmiotu i dywersyfikację portfela kredytowego.
Jedną ze wspólnych cech tradycyjnych metod zarządzania ryzykiem kredytowym jest to, że redukują one ryzyko na drodze wzajemnego porozumienia stron transakcji. Powoduje to ograniczenie elastyczności stosowania takich narzędzi. Co szczególnie istotne nie dają one możliwości oddzielenia ryzyka kredytowego od generujących ich pozycji tak aby możliwa była dystrybucja tego ryzyka wśród szerszej klasy instrumentów finansowych i inwestorów.
Nowe podejście do technik zarządzania ryzykiem kredytowym stanowi powstanie rynku kredytowych instrumentów pochodnych.
Kredytowe instrumenty pochodne to jedna z najważniejszych innowacji na rynkach finansowych przełomu XX i XXI wieku. Pierwotnym motywem powstania tych instrumentów były potrzeby banków komercyjnych związane z zarządzaniem pulą pożyczek i utrzymywaniem wymaganych przez regulatorów poziomów adekwatności kapitałowej, jednak obecnie skala zastosowań tych instrumentów jest o wiele szersza i obejmuje:
- zabezpieczanie się przed ryzykiem kredytowym,
- transfer ryzyka kredytowego,
- dekompozycję i separację ryzyk wbudowanych w papiery wartościowe, - arbitraż,
- syntetyczną kreację substytutów pożyczek i obligacji dla podmiotów nie emitujących takich instrumentów o danych terminach zapadalności,
(…)
… CDS. Najistotniejszą cechą odróżniającą je od zwykłych swapów kredytowych jest to, że w miejscu pojedynczego podmiotu referencyjnego występuje grupa podmiotów tworzących określony indeks. Tak więc instrumentem bazowym, nie są pojedyncze podmioty, lecz opracowany przez wyspecjalizowaną firmę indeks złożony z wielu podmiotów referencyjnych. Słowo indeks nawiązujące do licznych indeksów giełdowych jest jak najbardziej na miejscu, gdyż zasady konstrukcji indeksów giełdowych i kredytowych można uznać za zbliżone.
Segment rynku kredytowych instrumentów pochodnych, w którym instrumentem bazowym są specjalne indeksy jest relatywnie nowy, jednakże jest najdynamiczniej rozwijającym się segmentem rynku pochodnych kredytowych i w 2006 roku osiągnął ponad 30% udział w rynku.
W przeciwieństwie do indeksów giełdowych…
…) to do chwili obecnej powstała już szeroka gama instrumentów umożliwiających zarządzanie ryzykiem kredytowym. Do najważniejszych z nich zaliczamy:
- Swapy odmowy zapłaty kredytu (Credit Default Swaps - CDS),
- Swapy na dochód całkowity (Total Return Swaps - TRS),
- Kredytowe Skrypty Dłużne (Credit Linked Notes - CLN),
- Opcje na spread kredytowy (Credit Spread Options),
- Indeksy kredytowe,
- Syntetyczne…
…, a więc otrzymanie strumienia dochodów bez konieczności finansowania pozycji w instrumencie bazowym.
Budowa syntetycznych długich pozycji na rynku długu korporacyjnego - sprzedaż zabezpieczenia za pomocą instrumentu pochodnego umożliwia osiągnięcie dochodu ściśle powiązanego z dochodem możliwym do osiągnięcia z tytułu udzielenia pożyczki podmiotowi referencyjnemu. Umożliwia to zajęcie syntetycznej pozycji długiej na rynku długu tego podmiotu w sytuacjach, gdy jego instrumenty dłużne nie są dostępne na rynku gotówkowym.
Syntetyczna krótka sprzedaż długu korporacyjnego - nawet na najbardziej płynnych rynkach finansowych takich jak rynek amerykański, krótka sprzedaż obligacji korporacyjnych jest nadal słabo rozwinięta. Zajęcie odpowiednich pozycji na rynku kredytowych instrumentów dłużnych umożliwia grę na obniżenie…
… się do dokonywania okresowych płatności premii swapowej wyznaczanej według zmiennej stopy procentowej w zamian za otrzymanie od drugiej strony (sprzedawcy swapu) płatności obejmującej wszystkie dochody generowane przez aktywa bazowe. Przez wszystkie dochody rozumie się zarówno wszystkie strumienie pieniężne generowane przez aktywa bazowe w okresie trwania swapu jak i aprecjację lub deprecjacje wartości samych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)