Modelowanie budynku parterowego z uĪytkowym poddaszem w systemie ArchiCAD .
Celem pracy jest:
•
wykonanie wirtualnego modelu budynku
jednorodzinnego,
•
zaprezentowanie modelu w postaci
zdjĊü z wizualizacji,
•
uzyskanie z modelu 3D technicznej
dokumentacji dwuwymiarowej (rzuty,
przekroje, elewacje, zestawienia),
•
przygotowanie arkuszy wydruku.
Rys.1.1. Przykład wizualizacji modelu domu.
W przykładzie pokazano kolejne etapy pracy z systemem CAD przeznaczonym do
modelowania domów. Zaprezentowano charakterystyczne cechy aplikacji tego typu, oraz
techniki tworzenia typowych elementów modelu. Pokazany styl pracy z systemem moĪna
uogólniü na inne aplikacje o podobnym przeznaczeniu. Aplikacje róĪnią siĊ miĊdzy sobą
nazwami narzĊdzi czy wyglądem ikon, ale styl pracy i wykorzystywane funkcje są bardzo
podobne.
1
Wprowadzenie do programu
Na przestrzeni ostatnich lat oprogramowanie architektoniczne stopniowo zmieniło siĊ ze
wspomagającego rysunek dwuwymiarowy w trójwymiarowe „symulatory budowania”. W wyniku
tych zmian uĪytkownik otrzymuje moĪliwoĞü skonstruowania wirtualnego budynku, symulacji
zachowania budynku zarówno w trakcie powstawania, jak i uĪytkowania.
Program ArchiCAD jest programem o rozbudowanych narzĊdziach specjalistycznych (tworzenie
wielowarstwowych Ğcian, ich przycinanie, generowanie przestrzennych schodów, dachów,
bogate biblioteki elementów typowych). Za pomocą ArchiCAD-a tworzymy wirtualny budynek,
czyli komputerową symulacjĊ rzeczywistego, przestrzennego obiektu. Rysunki dwuwymiarowe –
rzuty, przekroje, detale – generowane są bezpoĞrednio z trójwymiarowego modelu i po
uzupełnieniu mogą wejĞü w skład finalnej dokumentacji projektu. Budując wirtualny model
znacznie upraszcza siĊ proces wprowadzania zmian. Zmiany w modelu automatycznie
uwidaczniane są we wszystkich wygenerowanych rysunkach.
ArchiCAD został zoptymalizowany tak, by tworzenie modelu i rysunków wykonawczych
przebiegało bardzo sprawnie. UmoĪliwia modelowanie za pomocą parametrycznych,
inteligentnych obiektów, odpowiadających rzeczywistym elementom budynku, jak Ğciany, płyty,
schody. WyposaĪony jest w zestawy predefiniowanych, typowych obiektów (np. okna, drzwi),
przechowywanych jako oddzielne, niewielkie pliki w folderze biblioteki. Trzeba jednak
zaznaczyü, iĪ w roboczym pliku ArchiCAD-a przechowywane są nie tyle obiekty, co odwołania
3
do zewnĊtrznego pliku, w którym obiekt jest zapisany. NaleĪy o tym pamiĊtaü przy korzystaniu z
róĪnych bibliotek zainstalowanych na róĪnych komputerach.
Podstawowe zasady pracy z ArchiCADem:
-
modelujemy w skali 1:1,
-
modelujemy precyzyjnie dokładnie okreĞlając wymiary i połoĪenie poszczególnych
elementów,
-
wirtualny model budynku tworzymy modelując jego kolejne kondygnacje, czyli przystĊpując
do pracy dzielimy budynek w pionie na plastry, dla których tworzymy odrĊbne rzuty,
-
na rzucie kondygnacji umieszczamy trójwymiarowe elementy modelu naleĪące do tej
kondygnacji, takie jak: Ğciany, słupy, stropy, belki, schody, okna drzwi, meble,
-
na rzucie moĪemy teĪ umieszczaü elementy dwuwymiarowe, takie jak tekst czy wymiar, taki
rzut stanowi jednoczeĞnie dokumentacjĊ techniczną,
-
na rzutach widzimy płaskie rysunki trójwymiarowych modeli kondygnacji, model w widoku
aksonometrycznym lub perspektywicznym moĪemy obejrzeü w innym oknie systemu,
-
przekrój lub elewacja tworzona jest automatycznie z modelu po zdefiniowaniu linii
przekrojowej na dowolnym rzucie,
-
rysunki przekrojów i elewacji tworzone są w kolejnych oknach systemu,
-
na podstawie modelu moĪemy automatycznie uzyskaü zestawienia elementów,
-
zestawione w arkuszach widoki modelu stanowią dokumentacje techniczną.
Praca w ArchiCADzie polega wiĊc na wstawianiu do modelu kolejnych elementów wchodzących
w skład rzeczywistego budynku. Jednak wstawienie obiektu o odpowiednich wymiarach, na
odpowiedniej wysokoĞci, tak, Īeby narysowany był na rzucie linią o odpowiedniej gruboĞci, a w
wyniku wizualizacji, Īeby przypominał rzeczywisty element, to wszystko wymaga duĪej biegłoĞci
w obsłudze programu. PoniĪszy tekst ma ułatwiü początkującemu uĪytkownikowi odnalezienie
właĞciwych narzĊdzi oraz przybliĪyü moĪliwoĞci systemu.
Kolejne kroki, jakie powinien wykonaü uĪytkownik tworząc nowy projekt:
1. Otwieramy aplikacjĊ ArchiCAD tworząc „Nowy projekt”.
2. Ustalamy jednostki, w których bĊdziemy wyraĪaü dane liczbowe.
3. Ustalamy zestaw linii (style i gruboĞci) z których bĊdziemy korzystaü rysując elementy
projektu.
4. Ustalamy zestaw materiałów, którymi bĊdziemy pokrywaü elementy modelu.
5. Ustalamy podział projektowanego budynku na kondygnacje, dla których utworzymy
odrĊbne rzuty.
6. Korzystając z okien rzutu kolejnych kondygnacji precyzyjnie umieszczamy w projekcie
elementy takie jak: Ğciany, belki, okna, drzwi, dach. KaĪdy z elementów musi mieü
4
dokładnie okreĞlone parametry wpływające na jego wygląd na rzucie, jak i w modelu.
KaĪdy z elementów umieszczamy na specjalnej, przeznaczonej dla niego warstwie.
7. Projektowany obiekt sprawdzamy w widoku 3D, jego zgodnoĞü z naszymi
oczekiwaniami.
8. Gotowy model prezentujemy wykonując rendering.
9. Przygotowujemy dokumentacjĊ techniczną: rzuty, przekroje, elewacje, detale
uzupełniając rysunki opisami i wymiarami.
10. Tworzymy arkusze wydruków zawierające dokumentacjĊ projektu.
2
PrzystĊpujemy do pracy w ArchiCAD-zie
Rys.2.1. Okna startowe w przypadku tworzenia nowego projektu lub otwieraniu istniejącego.
Tworzymy nowy projekt lub wybieramy projekt, nad którym bĊdziemy pracowaü.
Tworząc nowy projekt okreĞlamy:
- parametry projektu - zestaw ustawieĔ wszystkich wstawianych elementów konstrukcyjnych
i rysunkowych, a takĪe ustawienia narzĊdzi w projekcie. Wybierając Wzorzec, otwieramy
projekt ze wstĊpnymi ustawieniami. MoĪemy utworzyü własny plik Wzorca, otwierając nowy
plik rzutu, modyfikując go i zapisując pod inną nazwą (*.tpl). Kolejne projekty moĪemy
tworzyü rozpoczynając pracĊ od otwarcia naszego Wzorca.
„UĪyj ostatnich parametrów Projektu” pozwala na zastosowanie takich ustawieĔ i
preferencji projektu, jakie były aktualne w momencie ostatniego wyłączenia ArchiCAD’a.
- parametry ĝrodowiska pracy, czyli ustawienia dotyczące preferencji uĪytkownika, takich
jak: sposobów wprowadzania współrzĊdnych czy zaznaczania elementów na ekranie.
ĝrodowisko to takĪe ustawienie czĊstotliwoĞci autozapisu, ĞcieĪek do bibliotek, ustawienia
skrótów klawiaturowych, oraz parametry połoĪenia, kształtu i zawartoĞci palet, narzĊdzi,
menu. W systemie zdefiniowano kilka typów ĝrodowiska pracy, Profil Standardowy jest
idealny dla początkującego uĪytkownika.
5
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)