To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Modele rozwoju nauki dzieli sie na:
autonomiczne - czynniki wewnętrzne, naukę odróżnia się od tego, co na zewnątrz, co nauką nie jest, szuka sie linii demarkacyjnej dającej kryteria rozróżnienia
heteronomiczne - na rozwój wpływają rozmaite treści, nauka może być traktowana jako część kultury, bada się jej powiązania i relacje z innymi dziedzinami np. sztuką, polityką, ideologią
oraz na:
synchroniczne - badanie sanu statycznego (stop-klatka), zatrzymanego w momencie czasu
diachroniczne - badanie w czasie
model z czynnikami autonomicznymi (Popper)
model heteronomiczny (Kuhn)
Rewolucje naukowe:
Kuhn - model ciągłych rewolucji, mają one charakter budujący
Poper - brak mocy tworzącej, wymyślanie nowości, a potem burzenie teorii (falsyfikacjonizm)
redukcja globalna i lokalna (Stefan Amsterdamski)
lokalna - wąskie dziedziny lub małe zmiany
globalna - na odwrót
Szczuciński:
przełomy (mniejsze)
rewolucje (wstrząsają posady)
Kuhn: Struktura rewolucji naukowych (1962)
Krytyka kumulatywnej teorii historii, która usiłuje przedstawić rozwój nauki jako proces dochodzenia do aktualnego jej stanu, w zamian podejście historiograficzne, nauka to to, co opiera się na paradygmacie.
nauka normalna - zbiór badań opartych o paradygmat
paradygmat - ogólnie przyjmowany standard, osiągnięcie, które stanowi wzorzec dla nauki, schemat rozwiązywania problemu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)