To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Mikoryza jako szczególny przykład symbiozy.
Mikoryza to rodzaj symbiozy korzeni drzew z grzybami w której obaj partnerzy czerpią pewne korzyści. Grzybom mikoryza ułatwia zaopatrzenie w organiczne substancje odżywcze (produkty fotosyntezy) wytwarzane przez rośliny w zamian za przekazywane im związki mineralne Np. fosforowe lub azotowe często występujące w podłożu w formie trudno dostępnej dla roślin. Grzyby
ułatwiają również pobieranie cynku i miedzi. Dla korzeni związek ze strzępkami grzybni oznacza zwiększenie powierzchni chłonnej, co ułatwia pobieranie wody i jonów. Grzyb rozkładając próchnicę glebową tworzy w otoczeniu korzenia strefę bogatą w proste związki odżywcze. Prócz tego, grzyby wytwarzają substancje witaminowe i hormonalne, pobudzające wzrost i przemianę materii komórek korzenia. Grzyby syntetyzują hormony typu auksyn, giberelin i cytokinin, które wydzielają do komórek gospodarza oraz antybiotyki przenikające do środowiska i zmniejszające w ryzosferze ilość patogenów. Płaszcz grzybni utrudnia wnikanie różnych patogenów do korzeni niestety nie chroni rośliny przed nicieniami i infekcjami wirusowymi. Rośliny mikorytyczne są odporniejsze na niekorzystne warunki: nieoptymalna temperaturę gleby, niekorzystne ph lub na obecność substancji toksycznych.
Rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje mikoryzy: zewnętrzną (ektotroficzną) i wewnętrzną (endotroficzną):
W mikoryzie zewnętrznej strzępki grzyba oplatają krótkie korzenie boczne, tworząc gęstą sieć splatanych nitek zwanych płaszczem lub siatką Hartiga. Strzępki wnikają także do kory pierwotnej, ale rozrastają się tylko w przestworach międzykomórkowych i nie wnikają do wnętrza komórek. Wzrost korzenia na długość zostaje zahamowany, ale tworzy za to charakterystyczne rozgałęzienia. Włośniki zanikają, a ich funkcje przejmują strzępki grzyba. Korzenie często są pozbawione czapeczki. Mikoryza zewnętrzna jest charakterystyczna dla wielu drzew i dla wielu z nich stanowi czynnik niezbędny do normalnego rozwoju.
W mikoryzie wewnętrznej strzępki grzyba nie tworzą płaszcza dlatego włośniki na korzeniach zostają zachowane. Strzępki grzyba nie ograniczają się do przestworów międzykomórkowych lecz wnikają do wnętrza komórek. Mikoryza endotroficzna występuje u niektórych drzew i wielu roślin zielnych, m.in. u roślin zbożowych.
U niektórych gatunków np. storczykowatych symbioza mikorytyczna jest bardzo ścisła. Grzyby rozkładające celulozę i pektyny umożliwiają storczykom kiełkowanie i wzrost na martwym podłożu organicznym np. próchniejącym drewnie.
Istnieje tez forma pośrednia pomiędzy ekto i endomikoryzą, w której występuje dobrze rozwinięta grzybnia zewnętrzna, równocześnie strzępki wrastają do wnętrza komórek korzenia.
Wykorzystywanie nieorganicznych form azotu
(…)
… w odpowiedniej dla nich formie. Są to procesy nitryfikacji, mineralizacji, immobilizacji . Rośliny pobierają azot przez system korzeniowy głównie w formie amonowej (NH4+) oraz azotanowej (NO3-). Minimalne ilości mogą być pobierane w postaci jonu NO2- , lecz w większych ilościach jest on toksyczny dla rośliny. Forma azotanowa i amonowa są równorzędne w żywieni rośliny a to jaką formę pobiorą zależy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)