Metody urabiania skał.
Grupa 1, temat 3
Karolina Copiak
Ewa Maciejowska
Przemysław Gorgoń
Wojtek Wendreński
Spis treści
Wstęp
Co to jest urabianie? Przez urabianie skały rozumie się odspajanie różnymi sposobami porcji skały od calizny(skały znajdujące się w skorupie ziemskiej w stanie naturalnym). Urobiona skała powinna nadawać się do ładowania i transportu przy użyciu obecnie dostępnych środków transportowych oraz umożliwiać swobodne manipulowanie kopalinami, stosownie do wymogów aktualnych procesów technologicznych przeróbki i przetwórstwa kopalin.
Urabianie jest podstawową czynnością przy eksploatacji górniczej zarówno kopaliny użytecznej jak i skały płonnej. Odpowiednio do warunków zalegania oraz własności mechanicznych, fizycznych i chemicznych skały stosuje się różnorodne metody urabiania. Kopaliny płynne (ciekłe lub lotne) oraz w pewnych warunkach kopaliny sypkie nie wymagają urabiania.
Skałę można urabiać narzędziami mechanicznymi niszczącymi jej spójność, można ją rozpuszczać, topić, zmieniać w płyn działaniem chemicznym lub też urabiać za pomocą energii cieplnej, elektrycznej, strugi wody lub energii wyzwolonej przy wybuchu.
Klasyfikacja skał ze względu na urabialność
Różne są stopnie trudności urabiania skał, wynikające z ich naturalnych własności. Do mierzenia stopnia trudności urabiania skał wprowadzono pojęcie ich urabialności. Przez urabialność w sensie mechanicznym rozumie się podatność skały na oddzielenie jej części od calizny.
Potrzeba klasyfikacji skał ze względu na urabialność wynika przede wszystkim z konieczności wyboru odpowiedniej, najbardziej efektywnej metody i sposobu urabiania danej skały.
Najogólniej pod względem urabialności skały dzielimy na:
Sypkie - są to piaski i żwiry nienastręczające większych trudności przy urabianiu.
Miękkie - mają małą twardość i wytrzymałość, dają się stosunkowo łatwo urabiać. Do skał miękkich zalicza się iły, gliny, kredę, gips oraz niektóre typy węgla brunatnego.
Kruche - mają zwykle gęstą sieć wyraźnych płaszczyzn pomniejszonej spoistości, dzięki której są łatwo urabialne. Należą do nich: węgiel brunatny, niektóre typy węgla kamiennego oraz piaskowce szczelinowate i łupki piaszczyste.
Twarde - odznaczają się dużą zwięzłości, twardością oraz wytrzymałością i wskutek tego są bardzo trudno urabialne. Zalicza się do nich węgiel kamienny i antracyty, zbite piaskowce oraz wapienie i dolomity.
(…)
… wskaźnika f ustalono wytyczne dotyczące metod urabiania węgla dostępnymi maszynami, następująco:
Wartości f
Metoda urabiania
0,3 - 1,2
Strugi węglowe statyczne
Do 1,5
Kombajny frezujące średniej mocy do 120 kW
Do 1,6
Kombajny frezujące o mocy 135 kW
Do 1,8
Kombajny frezujące dużej mocy 240 kW
Do 2,4
Kombajny dużej mocy oraz środki pomocnicze, jak strzelanie wstrząsowe, nawilgacanie pokładu itp.
> 2,4…
…, ładuje urobek na przenośnik odstawy. Urabianie kombajnem polega na skrawaniu (frezowaniu) calizny węglowej organem urabiającym. Pozwala to na nienaruszenie górotworu robotą strzelniczą, uzyskanie dokładnego kształtu pożądanego wyłamu skalnego, a również skraca do minimum obecność załogi w czole przodku, zwiększając bezpieczeństwo pracy.
Kombajny ścianowe.
Kombajn ten jest przeznaczony do pracy w przodkach ścianowych. Zależnie od sposobu urabiania węgla rozróżnia się: Kombajny strugające- organ urabiający przesuwa się ruchem postępowym i odcina urobek w przodku ścianowym.
Kombajny wycinające - urabiające węgiel odpowiednio skonstruowanymi wrębiarkami.
Kombajny wiercące - urabiające węgiel zespołem wierteł.
Kombajny frezujące - organ urabiający w postaci bębna, ślimak lub tarczy skrawa caliznę…
… aromatyczne, mączka drzewna, sól kuchenna, pył aluminiowy oraz barwniki. Zaletą tej grupy GMW jest prostota produkcji, taniość, trudność deflagracji(w warunkach górniczych) i mała wrażliwość na tarcie oraz uderzenie.
Materiały wybuchowe nitroglicerynowe - jest to mieszanina wielu składników, z których dużą ilość stanowi nitrogliceryna. Dzięki swojej budowie żelatynowej MW nitroglicerynowe odznaczają się dużą…
… MW.
Lonty detonujące - mają rdzeń utworzony z MW kruszącego, osłonięty niciowymi oplotami pokrytymi syntetycznym tworzywem lub powłoką ołowianą. Stosuje się je m.in. do detonacji wieloczłonowych ładunków MW w otworach strzałowych.
Zapalniki elektryczne (ZE) - jest to urządzenie, w którym energia elektryczna zostaje zmieniona na ciepło potrzebne do zapłonu niewielkiej ilości masy zapalczej. Daje ona płomień powodujący detonację MW. Strzelanie
Strzelanie przeprowadza się prze odpalanie odpowiednich ładunków MW.
Pewną ilość MW zaopatrzonego w środek inicjujący i środek zapalający (lont lub zapalnik elektryczny) odpowiednio ze spłonką zamontowany nazywa się ładunkiem MW. W zależności od kształtu, od umieszczenia w MW środka inicjującego i zapalającego, umiejscowienia ładunku w stosunku do calizny…
… płomieniem jest tym większa im skała twardsza. Metodą wypalania otworów najlepiej posługiwać się w kwarcytach, granitach, gabro oraz bardzo twardych rudach żelaza i innych metali.
Stosownie do źródła ciepła można wyróżnić wykonywanie otworów przez:
Spalanie rurki stalowej w tlenie - polega na tym, że miejsce wiercenia oraz końcówkę rurki nagrzewa się niewielką kostką termitu. Gdy koniec rurki nadtapia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)