To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zmierczak. Notatka składa się z 3 stron.
Machiavelli i jego teoria władzy Machiavelli(pierwszy socjolog) : Niccolo Machiavelli : (1469-1529) największy teoretyk państwa w epoce odrodzenia, jego dzieła zawierają cały dorobek myśli renesansowej - autor m.in. „Księcia”. Był florenczykiem, prawnikiem z wykształcenia, sprawował wiele funkcji w strukturach władzy, jednakże w 1512 r. został odsunięty od wpływów politycznych.
poglądy Machiavellego :
podzielał wiarę w wielkość wybitnej jednostki
zwolennik relatywizmu i utylitaryzmu, w swoich badaniach posługiwał się empiryzmem i realizmem
potrafił skutecznie wiązać założenia teoretyczne z rzeczywistością polityczną (cecha dobrego polityka)
odsłaniał tajniki rządzenia - pozbawiał je metafizycznych i irracjonalnych osłon
propagator laicyzmu (popierał rozdział polityki od autorytetu religii)
twórca tzw. makiawelizmu
świat, historia, człowiek :
„naga” rzeczywistość była dla Machiavellego punktem wyjścia do wysnuwania praw ogólnych („indukcja to gwarancja realizmu”)
twierdził, że wszechświat jest odwieczną harmonią (podobnie Ziemia), gdzie jest tyle samo dobra, co zła - jedynie różny jest ich rozdział
powiadał, że władca kierując się poczynaniami ludzi musi znać prawa życia społecznego, musi - odsuwając na bok sentymenty i spekulacje - znać naturę i mechanizm działania człowieka
zachowanie człowieka poddane jest dwóm zasadom:
fortuna : to los, zespół wydarzeń, których nie można przewidzieć, człowiek nie jest w stanie zrozumieć związku przyczynowego będącego konsekwencją owych wydarzeń zasada virtu : tj. przedsiębiorczości człowieka; ta zasada potwierdza humanistyczną wiarę w ludzki rozum, energię i aktywność, dzięki czemu człowiek ambitny i mądry może być kowalem swego losu (fortuny)
zdaniem Machiavellego władca winien postępować zgodnie z owymi zasadami, kładąc bardziej nacisk na tą drugą
miał on świadomość ludzkich słabości (chciwość, obłuda), dlatego w celu uszlachetnienia człowieczej natury pochwala presję władcy nad poddanymi (oczywiście w rozsądnych granicach)
twierdził, że cechą historii państw jest ich cykliczny rozwój (państwo osiągając „dno” wznosi się ponownie ku szczytom - a więc, mówiąc inaczej, historia państwa, to proces tworzenia nowego ustroju i w konsekwencji jego umacniania się i stabilizowania)
Machiavellego pasjonowały procesy powstawania nowych państw i ich ustrojowych struktur oraz umacniania w nich nowej władzy
tęsknił za silnym państwem narodowym, praworządnym i zjednoczonym (jako patriota włoski bardzo krytykował własny naród za anarchię, dekadencję obyczajów, brak cnót obywatelskich, naturalną skłonność do zła)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)