To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZABÓR PRUSKI Do państwa pruskiego od 1772 roku zaczęły przechodzić znaczne obszary zachodnie dawnej Rzeczypospolitej. Ziemie zaboru dzieliły się na 2 duże obszary administracyjne: PRUSY ZACHODNIE rejencje gdańska i kwidzyńska i WIELKIE KSIĘSTWO POZNAŃSKIE - rejencje poznańska i bydgoska.
Dla tych obszarów na przełomie XVIII i XIX wieków łączna powierzchnia lasów wynosiła 1,15 mln ha, w tym 0,51 mln. ha lasów prywatnych, a reszta rządowa. Lasy w Ks. Poznańskim wynosiły blisko 0,62 mln. Po każdym rozbiorze rząd berliński przejmował we władanie dobra stołowe i królewszczyzny. W 1810 roku, na podstawie ustawy sekularyzacyjnej, do lasów państwowych włączono około 75 tys. hektarów lasów klasztornych i kościelnych, a więc duża ilość lasów rządowych pochodziła z przejęcia obszernych królewszczyzn, a poza tym dóbr duchownych. W rezultacie w tym okresie lasy rządowe w Poznańskim wynosiły 0,14 mln. ha. W Prusach Zachodnich 0,34 mln. ha i w obwodzie Noteckim 0,16 mln. ha.
Panującym drzewostanem była sosna. Drzewostany dębowe uległy znacznemu wyniszczeniu już przed rozbiorami jako materiał poszukiwany przez zagranicę. Drzewostany bukowe były również wyniszczone, a lipy stały się drzewem rzadkim już u schyłku XVIII wieku. Lasy sosnowe były przetykane często brzozą, a w wilgotnych miejscach olszą Na gruntach lepszych, poza dębinami i bukami, mieliśmy jeszcze jawory i klony, gdzieniegdzie spotykano cisy oraz w większej ilości niż te ostatnie - modrzewie.
Bezpośrednio po Kongresie Wiedeńskim (1815) lesistość Wielkopolski i Pomorza wynosiła około 21,5%.
Dobra polskie rozprzedawano szlachcie pruskiej i w pierwszej połowie XIX wieku obszar lasów rządowych w Prusach zmniejszył się o około 25%.
Zmniejszyła się również powierzchnia i zasobność lasów na skutek dewastacyjnych wyrębów dla celów handlowych. Opisując stan lasów na omawianych obszarach na początku XIX wieku znany autor niemiecki LAUROP stwierdził duże wyniszczenie drzewostanów i brak zabiegów hodowlanych. Wskazywał on, że lasy prywatne są eksploatowane w sposób plądrowniczy i nie dają niemal dochodu właścicielom wobec trudności zbytu drewna, tym dotkliwszych, że eksport do Gdańska, który istniał za dawnej Rzeczypospolitej, został zahamowany. Zarazem małe uprzemysłowienie tych obszarów hamowało zwiększenie wewnętrznego spożycia drewna.
Dodatkową przyczyną wzrostu wylesień był wymus uprawnień serwitutowych - służebności leśnych (uprawnienia do korzystania w ograniczonym zakresie z lasów nadawane chłopom od XV wieku przez ich właścicieli). Rząd sprzedając parcelę leśną musiał uwolnić ją od serwitutów ciążących na cały kompleksie leśnym. Władze były zainteresowane szybkim zrealizowaniem sprzedaży, nie przywiązywały więc wagi do strat powierzchniowych oddając włościanom odpowiednie grunty w zamian zrzeczenie się uprawnień serwitutowych. Odstępowane chłopom działki leśne ulegały wycięciu i zmianie na grunty orne.
(…)
… zapotrzebowania w górnictwie, kolejnictwie, budownictwie, przemyśle celulozowo-papierniczy W Prusach wprowadzano monokultury sosnowe i świerkowe już od lat 30-tych XIX wieku. Prryczyną takiego postępowania było nastawienie gospodarki leśnej na szybki zysk. Powstające wbrew warunkom naturalnym jednogatunkowe lasy iglaste zaczęły stopniowo ulegać zniszczeniu przez choroby inne klęski, co jest sprawą aktualną…
… leśnych prowadziło często do karczunku tych obszarów (karczunkom tym przeciwstawiło się dopiero ustawodawstwo z 1850 roku). W sumie jednak nie stanowiło to zbyt dużych pozycji ponieważ zachodził i proces odwrotny, a mianowicie dokonywano pewnych zalesień, głównie na obszarze dóbr rządowych.
Natomiast na gospodarkę leśną ujemnie wpływa zniżka cen drewna spowodowana dużą jego podaż mającą źródło w wyrębie…
…. W praktyce większość tych jednostek była nawet kilkakrotnie wyższa, a więc rola nadleśniczego mogła się sprowadza jedynie do ogólnej reprezentacji, zwłaszcza, że miał się on zajmować przede wszystkim sprawami finansowo-kasowymi podległych lasów. Faktyczne prowadzenie gospodarki leśnej spadało na podleśniczych rewirowych, zwykle wysłużonych wojskowych, nie mających kwalifikacji ani zdrowia pełnienia takich…
… i zakładów publicznych, Zgodnie z tą ustawą zarząd tych lasów podlegał nadzorowi państwa, a gospodarka miała być w nich prowadzona na podstawie planów gospodarczych zatwierdzanych przez państwowe władze administracyjne. Ustawa zobowiązywała do odnawiania lasów i zalesiania gruntów nie nadających się dc innych rodzajów użytkowania. Ustawa z 1876 roku zabezpieczała w znacznym stopniu przed dewastacją lasy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)