To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Częściowo ziemie, które przeszły pod panowanie rosyjskie przez pewien czas zostawały pod zarządem pruskim i austriackim.
KSIĘSTWO WARSZAWSKIE - państwo utworzone przez Napoleona I na mocy traktatu w Tyliy w 1807 roku, głównie z ziem II i III zaboru pruskiego (bez Gdańska), w 1809 roku powiększone zostało o część ziem zaboru austriackiego.
Formalnie niepodległe, połączone unią personalną z Saksonią - osobą króla i księcia warszawskiego Fryderyka Augusta 1. W rzeczywistości było podporządkowane interesom Francji. Ustrój Księstwa Warszawskiego określała konstytucja z 1807 roku podpisana przez Napoleona w Dreźnie, wzorowana na konstytucji francuskiej z 1800 roku. Wprowadzała ustrój scentralizowany z dziedzicznym monarcha mającym pełnię władzy wykonawczej, prawo inicjatywy ustawodawczej oraz wpływ na wymiar sprawiedliwości i obsadę najważniejszych stanowisk w administracji. Władzę wykonawczą sprawował monarcha pyry pomocy rządu złożonego z 6 ministerstw. Kompetencje sejmu zostały ograniczone. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego przywrócono zaanektowanym dobrom królewskim i skarbowym charakter dóbr narodowych. Lesistość wynosiła około 27%; lasy stanowiły około 4,1 mln ha. Drzewostany były bardzo wyniszczone poprzez często występujące potrzeby wojenne.
Dobra i lasy narodowe podlegały najpierw wydziałowi, później od 1807 roku MINISTERSTWU SPRAW WEWNĘTRZNYCH . Początkowo oddzielny był zarząd dla dóbr i lasów koronnych (byłe dobra stołowe) oraz dla dóbr i lasów narodowych (byłe królewszczyzny). W 1810 roku oba zarządy połączono tworząc DYREKCJĘ GENERALNĄ DÓBR I LASÓW NARODOWYCH z DYREKTOREM GENERALNYM bezpośrednio podporządkowanym MINISTROWI SPRAW WEWNĘTRZNYCH . Następnie dobra i lasy narodowe wyłączono spod administracji ministerstwa. Spraw wewnętrznych i przekazano pod zarząd MINISTERSTWA PRZYCHODÓW I SKARBU . DYREKCJA GENERALNA została przeniesiona do rangi wydziału tego resortu. Władzami pośrednimi były IZBY SKARBOWE.
Rząd nie zmierzał do wprowadzenia natychmiastowych zmian w obowiązującym ustawodawstwie leśnym. Wskazuje na to instrukcja dla nadleśniczych z 29. X. 1807 roku . Poza ustawami pruskimi zachowano dawna polska ustawę z 1789 roku. Posiadały również moc obowiązującą postanowienia uniwersału z 1778 roku. które zalecały wycinanie drzew na opał i handel w wydzielonych częściach lasu, a nie w sposób plądrowniczy po całym lesie. Następnie wychodzą rozporządzenia z 15. XI. 1808 roku i z 15. II. 1811 roku nakazujące prefektom oraz nadleśniczym dóbr narodowych baczenie nad eksploatacją lasów prywatnych i przedsiębranie właściwych środków w razie ich pustoszenia.
Lasy narodowe zostały podzielone na 86 leśnictw o powierzchni od 5 tys. do 20 tys. hektarów
(…)
…% lasów prywatnych było urządzonych według przepisów skarbowych, lub według własnego planu. Plądrownicza eksploatacja była tu rzadką. W guberni radomskiej było urządzonych 9% lasów prywatnych, w guberni płockiej - 13%, natomiast w guberni augustowskiej zaledwie 1%. W tej ostatniej jednak ponad 50% stanowiły lasy państwowe, wobec czego odsetek lasów urządzonych wynosił 53%. W guberni lubelskiej…
… na budowę i opał, oprócz tego były zaspokajane potrzeby przemysłu rolnego - browarów, gorzelń, itd. Prowadziło to do dewastacji szeregu lasów, szczególnie W 1839 roku wydano następną instrukcję w sprawie ponownego urządzania lasów państwowych, która obowiązywała przez dziesiątki lat. W instrukcji tej odstąpiono od wyznaczania sztywnej kolei rębności, zalecając stosowanie jej w zależności od rodzaju gospodarstwa, składu gatunkowego drzewostanów i przeznaczenia drzew. Dla gospodarstw wysokopiennych instrukcja ustalała dla lasów dębowych 120-180-letnią kolej rębności, dla pozostałych liściastych 60 lat, dla gatunków iglastych 80-120letnią
System urządzania lasu wprowadzony dla lasów państwowych Kongresówki na podstawie w/w instrukcji określany jest jako polski. Był kombinacją równomiernego podziału…
… na roczne zręby oraz metody okresowo-powierzchniowej. Utrzymał się do końca XIX wieku.
Chociaż instrukcja z 1839 roku nakładała nacisk na uporządkowanie gospodarki w lasach, to jednak traktowała plan gospodarczy jako coś stałego i niezmiennego. Nie przewidywała więc potrzeby przeprowadzania rewizji w ciągu trwania okresu gospodarczego - przeważnie 30-letniego, w celu sprawdzenia poprawności założeń realizowanego planu gospodarczego. Nie wymagała też przy opracowywaniu planu na następny okres przeanalizowania rezultatów osiągniętych w minionym okresie. Pomijała również sprawę prowadzenia ksiąg gospodarczych. W sumie leśnictwo rządowe rozwijało się słabo, nie wyszło poza ramy gospodarstwa szablonowego.
Dzięki urządzaniu lasów rządowych oraz będących pod zarządem państwowym, jak również dzięki przepisom…
… w miejscach najdostępniejszych, nad rzekami - przeważnie na eksport.
Po upadku Napoleona i Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku z dotychczasowego Księstwa Warszawskiego - z wyjątkiem departamentów poznańskiego i bydgoskiego oddanych Prusom, Wieliczki przyznanej Austrii i Krakowa z obwodem uczynionego miastem wolnym, utworzono
BARTNICTWO 2001
Strona 4 z 4
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)