L3 - zagęszczalność gruntów

Nasza ocena:

5
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
L3 - zagęszczalność gruntów  - strona 1 L3 - zagęszczalność gruntów  - strona 2 L3 - zagęszczalność gruntów  - strona 3

Fragment notatki:

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Instytut Inżynierii Środowiska
Ćwiczenia nr 4
Mechanika Gruntów
„Zagęszczalność gruntów”
Rok akademicki 2012/2013
Rok II budownictwo
Grupa 5
Stopniem zagęszczalności gruntów niespoistych (Id) nazywamy stosunek zagęszczenia istniejącego w
naturze do największego możliwego zagęszczenia dla danego gruntu.
Gdzie:
V – objętość gruntu w stanie naturalnym
Vmin – objętość gruntu maksymalnie zagęszczonego
Vmax – objętość gruntu przy najluźniejszym ułożeniu ziaren gruntu
e – wskaźnik porowatości gruntu w stanie naturalnym
emin – wskaźnik porowatości minimalnej
emax – wskaźnik porowatości maksymalnej
Wskaźnik potowatości maksymalnej otrzymuje się przez najluźniejsze usypanie gruntu wskaźnik
minimalnej przy największym zagęszczeniu.
Oznaczanie stopnia zagęszczalności gruntów niespoistych.
Oznaczenie granicy gęstości objętościowych szkieletu gruntowego ρdmin i ρdmax niezbędnych do
obliczenia granicznych wskaźników porowatości emax i emin niespoistych gróntów drobnoziarnistych
przeprowadza ię zgodnie z normą w metalowym cylindrze o znanych wymiarach, zaopatrzonych w
tłok.
Gęstość ρdmin określa ię przez nasypanie do cylindra, przy użyciu lejka wysuszonego gruntu. Po
zważeniu cylindra z gruntem ustawia się na powierzchni gruntu tłok i przeprowadza się zagęszczenie
przez 1 min, uderzając widełkami o ścianę cylindra. Grunt uznaje się za zagęszczony do ρdmax , jeżeli
trzy kolejne pomiary zagłębienia tłoka po każdym dodatkowym 30 sekundowym zagęszczeniu nie
wykazują zmian.
Z wyliczonych ρdmin i ρdmax można wyliczyć najluźniejsze ułożenie piasku w cylindrze emax, które
otrzymuje się przez ostrożne wypływanie piasku przez lejek, początkowo postawiony na dnie
cylindra, a następnie podnoszony tuż nad powierzchnią sypanego piasku.
Najściślejsze ułożenie piasku (emin) otrzymuje się przez wibracje usypanego piasku w cylindrze za
pomocą widełek.
W zależności od wartości stopnia zagęszczenia wyróżnia się następujące stany zagęszczenia gruntów
niespoistych:
Stan lużny
Id0,8
Obliczenia:

do cylindra o pojemności około 0,5 l wsypujemy przez lejek grunt, najluźniej jak to możliwe

określamy makroskopowo jaki to grunt – piasek gruby

wyrównujemy powierzchnię, nakładamy na cylinder dopasowany tłoczek – przykrywkę

wibrujemy wsypany piasek w cylindrze za pomocą widełek

obserwacje prowadzimy do momentu, gdy tłoczek już nie będzie się zagłębiać
Stan średnio zagęszczony.
Krzywa zagęszczalności i pełnego nasycenia:
1,76
1,74
1,72
1,7
ρd[g/cm3]
1,68
1,66
Wilgotność [%]
1,64
1,62
1,6
1,58
1,56
1,54
0
5
Odczytujemy z wykresu:
w opt. = 16%
Ρ dmax = 1,73 g/cm3
10
15
20
25
30
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Instytut Inżynierii Środowiska
Mechanika Gruntów
Sprawozdania
Rok akademicki 2012/2013
Agata Wełdzińska
Rok II budownictwo
Grupa 5
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Instytut Inżynierii ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz