KWESTIA ROLNA MINISTER ROLNICTWA i rozwoju wsi- Marek Sawicki (PSL) Przemiany polityczne w Polsce po 1989 roku zainicjowały szereg procesów, których celem było przejście od gospodarki centralnie sterowanej do gospodarki rynkowej. Ze względu na swoją specyfikę, a w tym: niski poziom technologiczny, niską wydajność pracy niski wskaźnik solaryzacji oraz dominację małych przedsiębiorstw, wieś i rolnictwo w Polsce znalazły się w trudnej sytuacji. Wprowadzenie nowego systemu gospodarczego zaowocowało powstaniem ogromnego bezrobocia na terenach wiejskich, a co za tym idzie ogromnego ubóstwa.
W Polsce tereny wiejskie zajmują aż 93% powierzchni kraju. Przeważającą większość - 81% stanowią małe miejscowości o liczbą mieszkańców poniżej 500 osób. Ludność wiejska w Polsce stanowi 38,1%, a największymi jej udziałami w ogólnej liczbie mieszkańców charakteryzują się województwa: podkarpackie - 59%, świętokrzyskie - 54,3 % i lubelskie - 53,6% . W 2000 r. po raz pierwszy liczba mieszkańców miast przenoszących się na wieś przekroczyła liczbę mieszkańców wsi migrujących do miasta. Przyczynia się do tego fakt, że obszary wiejskie stają się atrakcyjnym miejscem zamieszkania, a rozwój motoryzacji, telekomunikacji oraz zmiana charakteru pracy (elastyczny czas pracy, praca na odległość) sprzyjają upowszechnieniu tego wzorca zamieszkania.
Mimo zmian w gospodarce w Polsce z rolnictwa utrzymuje się 27% ludności (dla porównania w UE tylko 6%). Zasadnicze kierunki zmian struktury bezrobotnych na wsi w latach 2005-2007 były następujące: odsetek długotrwale bezrobotnych zmniejszył się z 54,0% do 43,4% (w miastach z 51,8% do 46,0%),
udział bezrobotnych w wieku 45 lat i starszych zwiększył się z 21,3% do 23,4%; był on wyższy wśród ludności bezrolnej niż związanej z gospodarstwem rolnym (w 2007r. odpowiednio 27,3% i 15,2%),
poziom wykształcenia bezrobotnych jest niższy niż w miastach; w 2007 r. większość bezrobotnych na wsi stanowiły osoby, które ukończyły zasadniczą szkołę zawodową albo miały wykształcenie podstawowe lub niższe (18,3%), podczas gdy w miastach te wskaźniki kształtowały się na poziomie - odpowiednio 31,8% i 16,5%. Zarówno w miastach, jak i na wsi zwiększał się odsetek bezrobotnych z wykształceniem średnim i wyższym,
stopa bezrobocia ogółem zmniejszyła się na wsi z 14,7% do 8,2%, stopa bezrobocia na wsi zmniejszyła się we wszystkich województwach z wyjątkiem woj. Lubelskiego. W 2007 r. najwyższą stopę bezrobocia (ok. 10-14%) zanotowano w 5 województwach „popegeerowskich”: dolnośląskie, lubuskie, pomorskie, warmińsko-mazurskie i zachodniopomorskie, w 2007 r. stopa bezrobocia na wsi była wyższa wśród kobiet (9,4%) niż mężczyzn (7,2%), najwyższa wśród młodzieży w wieku 18-24 lata (19,8%), a najniższa wśród osób z wyższym wykształceniem (6,6%),
(…)
…,
gorsze niż w miastach warunki bytowe,
starzenia się ludności wiejskiej.
Minister Rolnictwa współpracuje z Ministrem Edukacji Narodowej w zakresie wyrównywania szans edukacyjnych mieszkańców wsi, a z Ministerstwem Zdrowia w sprawie profilaktyki, leczenia i rehabilitacji ludności rolniczej.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)