1. Kształtowanie się pedagogiki społecznej jako dyscypliny akademickiej (główne problemy rozwoju, kontekst społeczny, przedstawiciele, ośrodki, prekursorzy, kontynuatorzy):
Pedagogika społeczna powstała na początku XX w., ale jej korzenie pochodzą z wieku XIX.
W Polsce kontekst społeczny to kontekst narodowowyzwoleńczy. Ponieważ, gdy pedagogika społeczna się kształtowała, Polska nie istniała jako państwo. Dlatego pojęcie „społeczny” przeznaczone było na pojęcie „naród”, który oznaczał jakąś zbiorowość, wartości, które tworzyły społeczność.
Rozwój pedagogiki społecznej można podzielić na wiele etapów. Pierwszym z nich jest okres praktyki społeczno-wychowawczej, powstawania placówek jako odpowiedzi na problemy (kwestie) społeczne II poł. XIX w. Początek XX w. to okres wielkich zmian rewolucyjnych, techniczno-przemysłowych. Pociągały one za sobą zmiany życia społecznego. Nastąpiło wtedy rozbicie podstawowej komórki społecznej, jaka jest rodzina. Nastąpił szybki rozwój przemysłu, ludzie zaczęli migrować do miast, zostawiając rodziny → młodemu pokoleniu brakowało opieki rodzicielskiej. Z drugiej strony ci pracujący w mieście narażeni byli na różne niebezpieczeństwa, brak czasu wolnego. Problemy te spowodowały powstanie pierwszych placówek (instytucjonalizowanie się problemów) → sierocińce, domy starców.
Kolejny etap to okres pierwszych artykulacji i analiz praktyki. To wtedy, w 1908 r. po raz pierwszy w swoim wykładzie H.Radlińska użyła pojęcia „Pedagogika Społeczna”.
Następnie zaczęły powstawać pierwsze instytucje. M.in. Wolna Wszechnica Polska, która skupiła naukowców, badaczy i profesorów. W roku 1925 powstało Studium Pracy Społeczno-Oświatowej Wolnej Wszechnicy Polskiej. Były to pierwsze studia wyższe w zakresie pracy socjalnej.
Powstanie placówek pociągnęło za sobą prowadzenie badań. Były to badania, które dziś maja wartość już tylko historyczną, ale za to posiadają dużą wartość metodologiczną → powstały podstawowe pojęcia metodologiczne, tj. wzór, wzorzec, norma.
Okres II RP (do czasów wojny) to Złoty Wiek dla pedagogiki społecznej, jej pozycja została mocno zarysowana. Niestety nastąpiło zerwanie wojenne (nauka w tajnych kompletach).
Kolejny etap to tzw. Czas Łódzki (1945 - do ok. 1949 r.). to wtedy przyjechała do Łodzi H.Radlińska. powstał Instytut Służby Społecznej, który był ośrodkiem prowadzenia badań.
Następny okres to tzw. Czas Warszawski. Na Uniwersytecie Warszawskim w 1958 r. powstała katedra Pedagogiki Społecznej, który objął R.Wroczyński (naszą katedrą 1962, od 1972 kierował A.Kamiński).
Kolejny etap - lata 60,70 - to szybka i skuteczna instytucjonalizacja, powstało wiele prac (m.in. podręczniki A.Kamińskiego, R.Wroczyńskiego).
(…)
… (1746-1827)- uczestnik Wielkiej Rewolucji Francuskiej, człowiek ratujący dzieci dotknięte okrucieństwem wojny, przyjaciel ludu, twórca idei oświaty ludu, autor powieści ,,Leonard i Gertruda” 1781-87
-Robert Owen (1771-1858)- aktywny brytyjski działacz robotniczy, twórca jednego z nurtów socjalizmu utopijnego. Dążył do poprawienia doli robotnika, budowy dziedzińca, szkoły, terenu zabaw, klubu…
… teorii pracy społecznej, jego zdaniem ,,w głębi naszej psychiki zawarte są zalążki potrzeb i pragnień społecznych połączone z ich oceną moralną, czyli, że sumienie jest rodnikiem życiaspołecznego”.
-Helena Radlińska- uczestniczka Rewolucji 1905r. zbiegła z zesłania syberyjskiego i osiedliła się w Krakowie jako współkierowniczka Towarzystwa Uniwersytetu Ludowego im. A. Mickiewicza, pod jej przewodnictwem…
….”.
-Janusz Korczak (rodowe nazwisko Henryk Goldszmit) ur. Się w 1878r. Od 1912 roku podejmuje prace dyrektora Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie przy ul. Krochmalnej 92. Korczak wypracowuje nowatorski system wychowawczy i opiekuńczy. Równocześnie prowadzi szeroka działalność społeczną i oświatową. Jest autorem popularnych ,,gadaninek radiowych” w Polskim Radio, założycielem pisma dzieci i młodzieży ,,Mały przegląd”. W 1940 r. Dom Sierot Janusza Korczaka decyzją niemieckich władz okupacyjnych przeniesiony zostaje na teren warszwskiego getta. Stąd w sierpniu 1942 Korczak z personelem i dziećmi zostaję wywiezieni do hitlerowskiego obozu śmierci w Treblince. Rok 1978 był ogłoszony przez UNESCO Rokiem Korczaka. Prace: ,,Momenty wychowawcze”, ,,Prawidła życia”, ,,O gazetce szkolnej”
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)