Kształtowanie parametrów geometrycznych kratownic - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 259
Wyświetleń: 2646
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Kształtowanie parametrów geometrycznych kratownic - wykład - strona 1 Kształtowanie parametrów geometrycznych kratownic - wykład - strona 2 Kształtowanie parametrów geometrycznych kratownic - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Kształtowanie parametrów geometrycznych kratownic
Ze względu na kształt połaci dachu stosuje się wiązary bezspadkowe (np. w da­chach szedowych), jednospadkowe, dwuspadkowe, a także łukowe.
Jeśli podpory kratownicy jednospadkowej są na tym samym poziomie, pasy dźwigara dachowego (wiązara trapezowego) nie są równoległe (rys. 6.4a). W celu uniknięcia zbyt dużych różnic wysokości ustroju na podporach nie należy ich sto sować przy spadkach połaci większych niż 5%. Mankamentem takich konstrukcji jest ich nietechnologiczność. Z powodu różnych długości słupków i krzyżulców, a także zróżnicowanych geometrycznie węzłów, są one bardziej pracochłonne niż kratownice o pasach równoległych. Stąd też takie wiązary jednospadkowe są stosowane sporadycznie, najczęściej wówczas, gdy z pewnych względów (np. w przypadku potrzeby połączenia belki transportu podwieszonego) pas dolny musi znajdować się w płaszczyźnie poziomej.
W dachach jednospadkowych, jeśli podpory dźwigarów znajdują się na róż­nych poziomach, można zastosować kratownice o pasach równoległych (rys. 6.4c, e, f). Cechują je typowe rozwiązania konstrukcyjne węzłów i jednakowe długości prętów wykratowań wiązara, co obniża koszt ich wykonania. Dźwigary kratowe o pasach równoległych stosuje się między innymi w dachach szedowych (por. rys. 1.18), a także jako podciągi rygli dachowych (por. rys. 1.17). Jednakowa wysokość konstrukcyjna na długości takiej kratownicy sprawia, iż jej ukształto­wanie nie odpowiada wytężeniu ustroju, co jest nieekonomiczne. Pod tym wzglę­dem („wpisanie się w przebieg wytężeń ustroju") korzystniejszym rozwiązaniem jest jednospadkowa kratownica o zmiennej wysokości konstrukcyjnej (rys. 6.4d). Węzły dolne takich kratownic leżą na krzywych parabolicznych lub kołowych.
Dachowe dwuspadkowe dźwigary kratowe są kształtowane najczęściej jako trójkątne lub dwutrapezowe.
Kratownice trójkątne stosuje się, gdy są wymagane duże (powyżej 20%) spadki połaci dachu. Przy rozpiętości ustroju do 15,0 m stosuje się wiązary o pa­rametrach geometrycznych pokazanych na rys. 6.5a. Rozwiązania takie nie są zalecane przy większych rozpiętościach z uwagi na wysokość kratownicy w środ­ku rozpiętości ustroju, która może przekraczać 3,10 m (wymiar uwarunkowany transportem na plac budowy). Tę niedogodność można wyeliminować, stosując kratownicę pokazaną na rys. 6.5b. Jednak przy dużych spadkach daje się trójkątne wiązary kratowe złożone z dwóch „półwiązarów" (dogodnych do transportowa­nia). Łączy się je ze sobą w kalenicy oraz u dołu za pomocą ściągu (rys. 6.5c, d, e). Przy bardzo dużych rozpiętościach ustroju nośnego dachu stosuje się „pół-wiązary" o pasach równoległych (rys. 6.5e) lub trapezowe połączone ściągiem. W celu ograniczenia ugięć ściągu od ciężaru własnego (co powoduje zmniejsze­nie jego sztywności podłużnej) podwiesza się go do kilku węzłów kratownicy.

(…)

… kratownicy.
Na rysunku 6.5f pokazano kratownicę dwuspadkową o zmiennej wysokości konstrukcyjnej na długości. Kształt takich wiązarów, o załamanym pasie dolnym, dostosowuje się do wytężenia ustroju. Wysokość konstrukcyjną kratownic trój­kątnych określa się najczęściej na podstawie wymaganego spadku połaci dachu (wynikającego z typu pokrycia dachowego). Należy jednak pamiętać, iż mniej­sza wysokość w środku ustroju w stosunku do jego rozpiętości stwarza większe problemy związane z poprawnym rozwiązaniem konstrukcji węzła podporowego.
Współcześnie stosowane pokrycia dachowe hal nie wymagają zbyt dużych kątów nachylenia połaci. Do dachów wymagających małych spadków połaci (do 10%) stosuje się kratownice dwutrapezowe. Mogą one być podparte na poziomie pasa dolnego (rys. 6.6a) lub górnego (rys. 6.6b) i wówczas…
… o pasach równoległych stosuje się między innymi w dachach szedowych (por. rys. 1.18), a także jako podciągi rygli dachowych (por. rys. 1.17). Jednakowa wysokość konstrukcyjna na długości takiej kratownicy sprawia, iż jej ukształto­wanie nie odpowiada wytężeniu ustroju, co jest nieekonomiczne. Pod tym wzglę­dem („wpisanie się w przebieg wytężeń ustroju") korzystniejszym rozwiązaniem jest jednospadkowa…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz