To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kształtowanie opinii publicznej w demokracji deliberacyjnej (cechy, zalety, wątpliwości)
Deliberacja - publiczny proces komunikacji zorientowany na poszukiwanie odpowiednich argumentów przemawiających za określonymi ocenami i rozwiązaniami omawianych kwestii. Deliberacja jest dyskusją dążącą do wypracowania konsensusu. Kluczowym postulatem deliberacji jest powrót do debaty, dialogu jako centralnego elementu demokracji. Warunkiem koniecznym istnienia deliberacji jest publiczność o konkretnych cechach gdzie: niewiele mniej ludzi wytwarza opinie niż odbiera, możliwa jest bieżąca odpowiedź na wygłaszane opinie, ukształtowane opinie znajdują ujście w działaniu, aparat władzy nie przenika do publiczności. Instrumentem deliberacji jest perswazja używająca otwartych technik argumentacyjnych. Deliberacja to nic innego jak dyskutowanie, roztrząsanie, uzgadniania tego czym jest wspólne dobro. Demokracja deliberacyjna jest zatem taką demokracją w ramach której obywatele dyskutują o sprawach publicznych. Dyskutowanie zaś nie jest jednoznaczne z aktywnym uczestnictwem w sprawach publicznych. Demokracja deliberacyjna to demokracja „ucząca się”, to proces poszukujący nowych rozwiązań, to również proces samoedukacyjny, pozwalający na zmianę postaw. Opinia publiczna w demokracji deliberacyjnej:
Sięga do ideałów oświeceniowych (obywatelstwo, wolność, tolerancja). Uczestnik deliberacji musi być kompetentny, powinien tworzyć swój własny punkt widzenia (argumenty), scena deliberacji, to wszyscy uczestnicy i wszystkie punkty widzenia zajmują tę samą (równą) pozycję. Deliberacja jest publicznym procesem porozumiewania się, opartym na perswazji i zorientowanym na wydobywanie dobrych argumentów, które korespondują z interesem publicznym i - w jego imieniu - prowadzą do rozwiązania problemów istotnych dla wspólnoty. W procesie deliberacji interesy grupowe zostają tak zaprezentowane, aby korespondowały z interesem ogólnym. Strony poznają swoje grupowe punkty widzenia na poszczególne kwestie i „uczą się” siebie nawzajem. Dyskutują otwarcie, bez utajniania obrad. Istotą rozumianej w ten sposób deliberacji jest dążenie do osiągnięcia konsensusu w omawianych sprawach. Zakłada się tu, że deliberujące strony mają zdolność do reinterpretacji swoich potrzeb oraz zmiany własnych postaw i preferencji, a wszystko to dzięki prowadzonym dysputom.
Deliberację charakteryzują:
• argumentatywna forma komunikacji,
• dążenie do osiągnięcia racjonalnie motywowanej zgody (szerokiego porozumienia, a nie partykularnego kontraktu), zarówno w ocenach, jak i pojmowaniu określonych spraw,
• jawny oraz otwarty charakter dysput prowadzonych w dobrej wierze,
• wolność od przymusu zmierzająca do zabezpieczenia równych szans bycia wysłuchanym, zgłaszania propozycji, formułowania argumentów etc.,
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)