Konwencja wiedeńska o sukcesji państw w odniesieniu do traktatów Państwa-Strony niniejszej konwencji, Biorąc pod uwagę głęboką transformację społeczności międzynarodowej spowodowane przez proces dekolonizacji Biorąc pod uwagę fakt, że inne czynniki mogą prowadzić do przypadków sukcesji państw w przyszłości, Przekonany, w tych okolicznościach, o potrzebie kodyfikacja i postępowy rozwój zasad odnoszących się do sukcesji państw w odniesieniu do traktatów jako sposób na zapewnienie większego bezpieczeństwa prawnego w stosunkach międzynarodowych, Zwracając uwagę, że zasady dobrowolnej zgody, dobrej wierze i pacta sunt servanda są powszechnie uznane, Podkreślając, że konsekwentne przestrzeganie ogólnych wielostronnych traktatów, które zajmują się kodyfikacja i postępowy rozwój prawa międzynarodowego oraz przedmiot i cel, które są istotne dla wspólnoty międzynarodowej jako całości, ma szczególne znaczenie dla umocnienia pokoju i współpracy międzynarodowej -działania, Mając na uwadze zasady prawa międzynarodowego zawarte w Karcie Narodów Zjednoczonych, takich jak zasady równych praw i samostanowienia ludów, suwerennej równości i niepodległości wszystkich państw, nieingerencji w sprawy wewnętrzne państw, zakazu groźby lub użycia siły oraz powszechnego poszanowania i przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich, Przypominając, że poszanowanie integralności terytorialnej i niepodległości politycznej jakiegokolwiek państwa jest wymagane przez Kartę Narodów Zjednoczonych, Mając na uwadze postanowienia Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r., Mając również na uwadze artykuł 73 Konwencji, Potwierdzając, że pytania o prawie traktatów sukcesji państw innych niż te, które mogą wyniknąć z regulowane są przez odpowiednie przepisy prawa międzynarodowego, w tym zasad międzynarodowego prawa zwyczajowego, które są zawarte w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 roku , Potwierdzając, że normy międzynarodowego prawa zwyczajowego będą nadal obowiązywały w sprawach nie uregulowanych postanowieniami niniejszej konwencji, Uzgodniły, co następuje: CZĘŚĆ I POSTANOWIENIA OGÓLNE Artykuł 1 Zakres niniejszej konwencji Niniejsza Konwencja ma zastosowanie do skutków sukcesji państw w odniesieniu do traktatów między państwami. Artykuł 2 Stosowanie terminów Dla celów niniejszej Konwencji: (A) "traktat" oznacza międzynarodowe porozumienie między państwami w formie pisemnej i regulowane przez prawo międzynarodowe, czy zawarte w jednym dokumencie, czy w dwóch lub więcej powiązanych aktów prawnych oraz bez względu na jego szczególną nazwę;
(…)
… nie objęte zakresem niniejszej Konwencji Fakt, że niniejszej konwencji nie stosuje się do skutków sukcesji państw w odniesieniu do umów międzynarodowych zawartych między państwami a innymi podmiotami prawa międzynarodowego lub w odniesieniu do porozumień międzynarodowych zawieranych w formie pisemnej nie mają wpływu: (A) stosowanie w takich przypadkach jakichkolwiek zasad określonych w niniejszej konwencji, których są na mocy prawa międzynarodowego, niezależnie od konwencji; (B) stosowania w stosunkach między państwami niniejszej konwencji do skutków sukcesji państw w odniesieniu do umów międzynarodowych, których inne podmioty prawa międzynarodowego są również stronami. Artykuł 4 Traktaty konstytuujące organizacje międzynarodowe oraz traktaty przyjęte w ramach organizacji międzynarodowych Niniejsza Konwencja…
… w Komisji Prawa Międzynarodowego. Dowolne terminy, w których nominacje muszą być wykonane może być przedłużony w drodze porozumienia między stronami sporu. Każdy wakat jest obsadzany w sposób przewidziany dla początkowego wyznaczenia. 3. Komisja pojednawcza podejmuje decyzję swojego postępowania. Komisja, za zgodą stron sporu, może wezwać każdą ze stron niniejszej Konwencji do przedstawienia swojego…
… wniosku, o którym mowa w artykule 41 został złożony, każda ze stron sporu może przedłożyć go do postępowania pojednawczego, określone w załączniku do niniejszej konwencji, składając wniosek do w tym celu do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz informowanie drugiej strony lub stron sporu wniosku. Artykuł 43 rozstrzygnięcia sądowego i arbitrażowego Każde państwo w chwili podpisania…
… lub ratyfikacji niniejszej konwencji albo przystąpienia do niej lub w terminie późniejszym, może, w drodze notyfikacji skierowanej do depozytariusza, oświadczyć, że w przypadku gdy spór nie został rozwiązany poprzez zastosowanie procedur określonych w artykułach 41 i 42, że spór może być przekazany do decyzji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, na pisemny wniosek którejkolwiek ze stron sporu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)