To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sukcesja państw w odniesieniu do traktatów
Konwencja Wiedeńska o sukcesji państw w odniesieniu do traktatów z 22 sierpnia 1978 r. - zakłada zrównanie zjednoczenia i inkorporacji państw, a także rozpadu państwa i secesji. zjednoczenie - automatyczna sukcesja umów wielostronnych i dwustronnych z możliwością modyfikacji tej zasady poprzez umowę zainteresowanych stron,
cesja - zasada przesuwalnych granic - przestają obowiązywać traktaty poprzednika a zaczynają obowiązywać traktaty sukcesora, możliwość modyfikacji tej zasady przez umowę zainteresowanych stron,
nowe państwo niepodlegle - wprowadzono tu zasadę tabula rasa , tzn. nowe państwa niepodległe nie podlegają automatycznej sukcesji w odniesieniu do traktatów, posiadają one prawo do sukcesji przy jednoczesnym zwolnieniu ich z tego obowiązku. W odniesieniu do umów wielostronnych nowe państwa niepodległe uzyskały prawo opcji - mają możliwość notyfikować zamiar sukcesji umów poprzednika, przy czym sukcesja jest niezależna od woli drugiej strony. W odniesieniu do umów dwustronnych - umowy takie SA wiążące jeżeli druga strona wyrazi na to zgodę. rozpad/ secesja- co do zasady traktat nadal obowiązuje poprzednika i sukcesora, a jeżeli umowa zawarta była w odniesieniu do części terytorium państwa poprzednika, to po sukcesji nadal stosuje się ją do tego terytorium.
Praktyka okazała się jednak różna od postanowień traktatowych, i tak np. po rozpadzie Czechosłowacji przyjęto zasadę notyfikacji sukcesji umów wielostronnych. Co więcej wprowadzono zasadę obowiązkowej sukcesji umów granicznych, tak aby sukcesja nie naruszała interesów państw trzecich. Art. 11: sukcesja nie narusza granicy ustanowionej przez traktat albo obowiązków i praw ustanowionych przez umowę , dotyczących reżimu granicy - i w takim brzmieniu jest to zapis prawa zwyczajowego. Konwencja przewiduje również sukcesję reżimów terytorialnych, ale praktyka nie jest jednolita - zazwyczaj uznaje się sukcesje w odniesieniu do żeglugi na rzekach granicznych, natomiast odrzuca się sukcesję w odniesieniu do uprawnień militarnych.
Praktyka pokazała również, że uznaje się sukcesje w odniesieniu do umów rozbrojeniowych. W odniesieniu zaś do umów dotyczących praw człowieka praktyka jest niejednolita, jedne państwa zobowiązują się do przestrzegania umów poprzednika, inne notyfikują część, a do innych ponownie przystępują, albo zastrzegają obowiązywanie tych umów od momentu notyfikacji o ich sukcesji. --
Konwencja ma zastosowanie do skutków sukcesji w odniesieniu do traktatów. Skutki sukcesji zgodnie z prawem międzynarodowym (niezgodne np. zajęcie siłą, okupacja wojskowa);
Art. 15 - sukcesja w przypadku CESJI
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)