To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sukcesja państw i organizacji międzynarodowych - charakterystyka ogólna (podstawy prawne i zakres regulacji, przypadki)
Zarówno powstanie jak i zniknięcie państwa stwarza w stosunkach międzynarodowych problem sukcesji, czyli przejęcia praw i obowiązków w odniesieniu do określonego terytorium. Przy czym termin „sukcesja” należy rozumień dwojako - jako zjawisko zmian zachodzących pomiędzy państwami a także jako skutki prawne tych zmian.
Wymienia się trzy źródła prawne sukcesji:
Konwencja Wiedeńska o sukcesji państw w odniesieniu do traktatów z 22 sierpnia 1978 r. - jedyny dokument o charakterze powszechnym,
Projekt Konwencji Wiedeńskiej o sukcesji państw w odniesieniu do mienia państwowego, archiwów państwowych i długów publicznych (inaczej: w odniesieniu do ekonomicznych aspektów sukcesji) z 1983 r.,
Projekt artykułów Komisji PM dot. obywatelstwa osób fizycznych w odniesieniu do sukcesji państw z 1999 r. - liczba sygnatariuszy jest niewielka, więc projekt jest mało znaczący,
Konwencja Rady Europy dot. obywatelstwa w odniesieniu do sukcesji państw z 6 listopada 1997 r.,
Deklaracja Komisji Weneckiej z 14 września 1996 r. dot. obywatelstwa osób fizycznych, itd.
Dwie ostatnie konwencje nie stanowią zapisu prawa zwyczajowego, maja charakter dyspozytywny i są stosowane wtedy, gdy państwa nie postanowią inaczej w UM.
Sukcesję można klasyfikować biorąc pod uwagę stosunek pomiędzy poprzednikiem a sukcesorem, wyróżniamy sukcesję:
całkowitą (uniwersalną) - gdy państwo poprzednik (poprzednicy) przestaje istnieć a w to miejsce powstaje jedno lub kilka państw- sukcesorów. Zalicza się tutaj: rozpad państwa, zjednoczenie państw, inkorporacja.
częściową- gdy dochodzi tylko do zmian terytorialnych pomiędzy państwami, lub wtedy, gdy pomimo sukcesji państwo- poprzednik istnieje nadal po zmianach terytorialnych i ludnościowych. Zalicza się tutaj cesję i secesję.
Odrębna kategorię stanowi powstanie nowego państwa niepodległego z terytorium uprzednio pozostającego w zależności kolonialnej. Niezwykle ważne jest to, że sukcesja państw musi być legalna z punktu widzenia PMP. Nie może więc dojść do sukcesji w wyniku groźby użycia siły lub użycia siły a także bez uwzględnienia woli ludności (prawo do samostanowienia).
Sukcesja w odniesieniu do członkostwa w OM - odrzuca się możliwość automatycznego uznania członkostwa sukcesorów w OM, np. po rozpadzie Indii Brytyjskich Indie zostały uznane za kontynuatora członkostwa dawnego dominium, a Pakistan musiał złożyć wniosek o przyjęcie do ONZ. Nowe państwa muszą przejść procedurę akcesyjną, a państwa kontynuatorzy - zachowują dawne członkostwo.
--
(…)
… dot. traktatów.
Cesja - art. 15 przejście części terytorium jednego państwa na inne państwo w drodze umowy międzynarodowej. Nowe państwo niepodległe (NPN) - art. 2f - państwo sukcesor, którego terytorium przed datą sukcesji było terytorium zależnym i za jego stosunki międzynarodowe odpowiadało państwo poprzednik.
Zjednoczenie - połączenie dwóch państw
Separacja - z terytorium jednego państwa oddziela…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)