Kontrukcja bezskuteczności - omówienie, skutki, funkcje

Nasza ocena:

3
Pobrań: 49
Wyświetleń: 553
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Kontrukcja bezskuteczności - omówienie, skutki, funkcje - strona 1 Kontrukcja bezskuteczności - omówienie, skutki, funkcje - strona 2

Fragment notatki:

Olejniczak. Notatka składa się z 2 stron.
IV. Bezskuteczność względna Uwagi ogólne ta konstrukcja służy ochronie interesów osoby trzeciej poprzez uznanie za bezskuteczną względem nie danej czynności prawnej, przy jednoczesnym utrzymaniu ważności czynności, tzn. wywołuje ona skutki między jej uczestnikami → czynność ta jest od samego początku ważna, a jedynie wobec określonych osób nieskuteczna;
podmiot chroniony (wierzyciel) może wykonywać swoje prawo (wierzytelność) tak, jakby czynność ta w ogóle nie została dokonana → może realizować wierzytelność względem dłużnika, ale i względem jego kontrahenta;
ma zastosowanie:
z mocy samego prawa (tzw. przedmiotowo-względna), np. art. 1036 zd. 2 kc;
z mocy konstytutywnego orzeczenia sądu (tzw. podmiotowo-względna), np. art. 59, 527, 916 i 1024 kc; Konstrukcja bezskuteczności względnej na podstawie art. 59 kc art. 59 kc „W razie zawarcia umowy, której wykonanie czyni całkowicie lub częściowo niemożliwym zadośćuczynienie roszczeniu osoby trzeciej, osoba ta może żądać uznania umowy za bezskuteczną w stosunku do niej, jeżeli strony o jej roszczeniu wiedziały albo jeżeli umowa była nieodpłatna. Uznania umowy za bezskuteczną nie można żądać po upływie roku od jej zawarcia” Trzy Przesłanki istnienie roszczenia osoby trzeciej do strony umowy;
dłużnik (po zaistnieniu wierzytelności) zawarł umowę, która czyni całkowicie lub częściowo niemożliwym dochodzenie wierzytelności:
SN wyjaśnił zarazem, że roszczenie osoby trzeciej (A) powinno pozostawać w takim stosunku do umowy zawartej przez strony umowy (B i C), że „samo jej wykonanie czyni niemożliwym zadośćuczynienie” roszczeniu osoby trzeciej → tzn. niemożliwość zaspokojenia roszczenia A powinna być bezpośrednim skutkiem wykonania umowy między B i C . Ochrona przewidziana w art. 59 kc ma bowiem umożliwić osobie uprawnionej (A) „uzyskanie realnego wykonania świadczenia” - w takiej mianowicie postaci, w jakiej dłużnik (B) obowiązany jest świadczyć na rzecz uprawnionego (A). Ogólna sytuacja majątkowa dłużnika, w szczególności to, czy jest on wypłacalny, nie ma doniosłości przy stosowaniu art. 59 kc;
jeśli umowa była odpłatna - strony musiały wiedzieć o roszczeniu, ale nie musiały zdawać sobie sprawy z tego, że umowa ta uniemożliwia dochodzenie roszczenia, a jeśli była nieodpłatna to nie ma znaczenia czy strony wiedziały o istnieniu roszczenia (→ silniejsza ochrona osoby, która nabyła prawo odpłatnie);
ciężar dowodu, że strony wiedziały o istnieniu roszczenia spoczywa na osobie trzeciej, ale może to być bardzo trudne, gdyż z kontrahentem dłużnika osoba trzecia nie miała kontaktu; Skutki i funkcja jeśli spełnią się w/w przesłanki osoba trzecia może żądać uznania umowy za bezskuteczną w stosunku do niej wytaczając powództwo przeciwko wszystkim uczestnikom umowy, a sąd wydaje wyrok konstytutywny;


(…)

… po stronie kontrahenta dłużnika, lecz ogranicza skuteczność jego umowy z dłużnikiem osoby trzeciej;
termin zawity - 1 rok od zawarcia umowy;
Z faktu, że norma art. 59 kc chroni przed niemożliwością świadczenia, można wyciągnąć wniosek o ograniczeniu pola jej zastosowania do roszczeń niepieniężnych. Natomiast przede wszystkim odnosi się ona do przypadków naruszenia obligacyjnego prawa do indywidualnie oznaczonej rzeczy. Pomijając tutaj analizę poszczególnych przypadków zastosowania tej normy, należy wskazać na jej użyteczność w zakresie przewłaszczeń na zabezpieczenie - umów masowo obecnie zawieranych. W tym zakresie pełni ona pożyteczną i samodzielną funkcję. Praktyka nie potwierdziła krytycznych ocen związanych z wprowadzeniem jej do kc.
konstrukcja ta pojawiła się w średniowieczu pod nazwą ius ad rem
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz