To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kontrola jako czynnik kierowania treningiem Pierwszy poziom kontroli, to wstępny dobór do grupy treningowej. W dwóch pierwszych etapach szkolenia (treningu wszechstronnego i ukierunkowanego) ocenia się wymiary i cechy budowy ciała (wysokość, masa, proporcje, wydolność fizyczną, cechy osobowości). Na etapie treningu specjalistycznego pomiary i sprawdziany dotyczą już specyficznego przygotowania sprawnościowego oraz efektywności stosowanych rozwiązań technicznych i umiejętności taktycznych. Kontrola jest ważną składową organizacji treningu. Punktem wyjścia do precyzowania celów i opracowania następnego cyklu treningu. Kontrola procesu treningu przebiega dwojako: poprzez kontrolę wykonania - stopnia i sposobu realizacji treningu - oraz kontrolę efektów potreningowych. Na pojęcie kontroli wykonania składa się wszystko to, co tworzy szeroko rozumiane obciążenie treningowe, a więc: liczba jednostek treningowych, łączny czas ich trwania, częstotliwość treningu, intensywność pracy, środki, metody, formy zajęć, zabiegi i procedury wspomagające trening. Kontrolę efektów podzielić można na kontrolę stanu organizmu (badania, sprawdziany) i kontrole osiągnięć, w tym oczywiście wyników sportowych. Ze względu na hierarchizację celów treningu kontrola jest wielopoziomowa (obejmuje wszystkie przedziały czasowe - jednostka treningowa, mikrocykl, mezocykl, makrocykl). Kontrola obejmuje:
ustalenie stanu rzeczywistego,
porównanie stanu rzeczywistego ze stanem zamierzonym (z celami),
określenie przyczyn stwierdzonych niezgodności oraz warunków sprzyjających działaniom bardziej skutecznym i sprawnym,
wskazanie sposobu osiągnięcia wyższej sprawności i skuteczności, czyli sposobów usunięcia stwierdzonych niezgodności między stanem rzeczywistym a zamierzonym,
wprowadzenie korekt do programu i planu bądź celu treningu.
Efekty potreningowe (efekty obciążeń treningowych):
bezpośredni efekt treningu (odpowiadający stanom bieżącym), a obejmujący zmiany zachodzące podczas wysiłku i we wstępnej fazie wypoczynku,
przedłużony efekt treningu (odpowiadający stanom operacyjnym),
kumulatywny efekt treningu (odpowiadający stanom trwałym) będący funkcją łańcucha efektów bezpośrednich i przdłużonych.
Podporządkowuje się temu odpowiednie rodzaje kontroli, już bezpośrednio służące kierowaniu treningiem:
Efekty bezpośrednie (kontrola bieżąca) oceniamy na podstawie bezpośredniej analizy danych pomiarowych i odniesienie ich do wskaźników charakteryzujących dotychczasowe reakcje na dane obciążenie. W wyniku tego postępowania możemy korygować rodzaj, intensywność, objętość i jakość ćwiczeń realizowanych w jednostce treningowej.
Efekty przedłużone (kontrola operacyjna) określamy poprzez analizę wskaźników charakteryzujących reaktywność ustroju w stosunku do planowanej krzywej obciążeń w mikro- i mezocyklu. W wyniku takiego postępowania możemy dokonać modyfikacji struktury i wielkości obciążeń w ramach mikro- i mezocyklu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)