To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KONTRATYPY POZAUSTAWOWE Są przez część doktryny odrzucane. Kontratypy pozaustawowe to koncepcja dogmatyczna stworzona przez teoretyka prawa karnego, która nie zna swojego odpowiednika w treści ustawy. Żaden teoretyk nie może zastępować ustawodawcy. Odrzucić można zatem samo pojęcie, jako tworzone przez dogmatyków, a nie przez ustawę. OBYWTELSKIE NIEPOSŁUSZEŃSTWO ( CIVIL DISOBEDIENCE )
Nieposłuszeństwo obywatelskie jako pojęcie powstało w USA, w szczególności w stanach płd. w okresie walki czarnoskórych obywateli o swoje prawa. Istotą było ostentacyjne naruszanie przepisów o charakterze rasistowskim, które dyskryminowały ludzi czarnoskórych. Naruszanie owych przepisów legitymizowane było powołaniem się na Konstytucje USA- równość prawa bez względu na kolor skóry. Martin Luther King ujął tę filozofię w sławnym przemówieniu w Memphis "I have a dream". Najobszerniejsze piśmiennictwo dotyczące obywatelskiego nieposłuszeństwa powstało w Niemczech- Civile Ungekonrsung- Habermas- niemiecki filozof- istotą kontratypu pozaustawowego obywatelskiego nieposłuszeństwa jest - jawne, publiczne naruszanie konkretnego przepisu prawa,
- naruszenie to następuje bez użycia przemocy,
- naruszyciel normy prawnej kieruje się przekonaniem, że naruszany przezeń przepis pozostaje w sprzeczności z treścią konkretnej normy konstytucyjnej.
Kontratyp wyłącza więc bezprawność naruszenia tylko takiej normy, co do której sprawca działał w przekonaniu co do jej sprzeczności z normą konstytucyjną. Nie jest zatem możliwe powoływanie się na ten kontratyp w systemie, w którym sprawca narusza lub wzywa do naruszenia norm, co do których oczywistym jest, że nie są sprzeczna z konstytucją.
- naruszyciel kieruje się pobudką altruistyczną a nie egoistyczną, występuje w imieniu ogółu obywateli,
- naruszyciel jest gotów poddać się karze, jeżeli sąd uzna, że naruszyciel przepisu wykroczył poza granice kontratypu obywatelskiego nieposłuszeństwa.
Przykład: Naruszenie art. 55 ustawy o IPN z 1998- podlega karze ten, kto publiczne i wbrew faktom zaprzecza zbrodniom nazistowskim. Podniesiono, że sprawca, który negował istnienie komór gazowych w Auschwitz- Birkenau, powołując się na opracowania innych autorów, naruszył przepis, publikując, że w Oświęcimiu nie było komór gazowych, jako sprzeczny z konstytucyjną gwarancją wolności badań naukowych ( Art. 73 k ). Jeżeli wynik badań naukowych prowadzi do wniosku, że w Auschwitz nie było komór gazowych, publikacja takich badań jest naruszeniem art. 55 ustawy o IPN i jest nieposłuszeństwem obywatelskim wobec sprzeczności tej normy z Konstytucją?
Prof. Kulesza- argumentacja sprawcy jest błędna, przepis ustawy mówi o zaprzeczaniu o zbrodniach nazistowskich, ale wbrew faktom. Dotychczasowe badania nie pozwalają na zaprzeczenie faktom powszechnie znanym, zbadanym przez historyków, a także ustalonym przez postępowania sądowe, a nawet w wyniku badań naukowych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)