To tylko jedna z 134 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
...Tak skonstruowana teoria kontratypów przez twórcę i założyciela krakowskiej szkoły została odrzucona i poddana krytyce przez jego kontynuatorów ( A. Zoll ). Autor ten przeniósł na grunt polskiej doktryny koncepcję stosowaną przez Claude Roxina- teoretyka, profesora Uniwersytetu w Monachium. Wg A. Zolla- kontratyp w znaczeniu materialnym oznacza społecznie opłacalne poświęcenie dobra mającego wartość społeczną w sytuacji, kiedy była to jedyna możliwa droga rozwiązania kolizji tego dobra z innym dobrem mającym również wartość społeczną koncepcja zwana ACTIO LIBERA IM CAUSA- skarga wolna w przyczynie- koncepcję tą wyrażał art. 17 polskiego kk 1932...
...Kto wprawia się umyślnie lub nieumyślnie za pomocą alkoholu lub innych środków odurzających w stan rauszu podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 lub karze grzywny jeżeli w tym stanie popełnia czyn zabroniony, za który nie może być ukarany, ponieważ nie można przypisać mu winy, z powodu stanu, w jakim się znajduje.
§2. Kara nie może być jednak surowsza aniżeli ta, którą zagrożony jest czyn faktycznie popełniony przez sprawcę działającego w stanie rauszu...
CZĘŚĆ OGÓLNA
I. POJĘCIE PRZESTĘPSTWA
Najważniejszym elementem jest wskazanie wszystkich warunków, jakie musi spełniać zachowanie człowieka, aby pociągało za sobą odpowiedzialność karną. Warunki te stanowią poszczególne elementy struktury przestępstwa. Między tymi elementami zachodzą wzajemne relacje, których wyjaśnienie jest niezbędne o pełnej charakterystyki pojęcia przestępstwa na płaszczyźnie normatywnej. A. TRÓJELEMENTOWA ( KLASYCZNA ) DEFINICJA PRZESTĘPSTWA
Badania nad normatywną definicją przestępstwa zapoczątkowane zostały w XIX w. w związku z wprowadzeniem do systemu prawa karnego rozwiązań opartych na założeniach filozoficznych okresu Oświecenia, w szczególności zasady nullum crimen sine lege. Definicja trójelementowa została zdefiniowana na pocz. XX w. w dziele E. Berlinga- niemieckiego teoretyka prawa karnego. 1) CZYN CZŁOWIEKA, ODPOWIADAJĄCY USTAWOWEMU OPISOWI TYPU CZYNU ZABRONIONEGO ( tatbestandmassig )- wg teorii naturalistyczno- kauzalnej.
2) BEZPRAWNY ( rechtswirig )- sprzeczny z porządkiem prawnym,
3) ZAWINIONY ( verschuldigt ).
Wszystkie te trzy elementy muszą wystąpić łącznie. Należy zbadać wszystkie- ustalenie elementu wcześniejszego warunkuje ustalenie elementu późniejszego.
Przykład: Mówimy "ona skradła mi serce". Badamy więc wszystkie elementy. Sformułowanie "skradła" może wskazywać, że zachowanie jest przestępstwem. Zaglądamy więc do definicji kradzieży ( Art. 278 ). Serce nie jest jednak rzeczą ruchomą, zatem czyn nie odpowiada ustawowemu opisowi typu czynu zabronionego kradzieży ( brak pierwszego elementu )..
A teraz załóżmy, że ktoś ukradł samochód- samochód jest rzeczą ruchomą, została ona zabrana w celu przywłaszczenia. Jest pierwszy element, badamy więc drugi- czy zabór samochodu jest sprzeczny z porządkiem prawnym?- nie jest sprzeczny z prawem zabór samochodu przez komornika wykonującego egzekucję. Ale nawet jeśli jest drugi element, to musimy zbadać trzeci- czy czyn sprawcy był zawiniony.
Np. dziecko głodne i bezdomne sięga po kawałek chleba gwoli zaspokojenia uczucia głodu. Jest więc pierwszy element ( bo zabiera w celu przywłaszczenia ), jest drugi ( bo zabór jest sprzeczny z prawem ), ale winy dziecku przypisać nie można, bo czy głodne dziecko mogło dochować posłuszeństwa prawu sięgając po kawałek chleba.
B. PIĘCIOELEMENTOWA DEFINICJA PRZESTĘPSTWA
Jednakże obowiązujący w Polsce kk z 1997
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)