To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zbieg przestępstw.
Ten sam czyn stanowić może tylko jedno przestępstwo. Wobec tego żeby mieć do czynienia z wielością przestępstw musi temu towarzyszyć wielość czynów zabronionych - co najmniej dwa czyny zabronione muszą być przez sprawcę popełnione, różne, nie tożsame czasowo.
Wielość czynów zabronionych nie determinuje wielości przestępstw, ponieważ mamy przestępstwa wieloczynowe (wielość czynów zabronionych może być przez ustawodawcę uznana za jeden czyn zabroniony).
Pozorny zbieg przestępstw - wielość czynów zabronionych nie prowadzi do wielości przestępstw, bo traktowana jest przez ustawodawcę jako jeden czyn zabroniony nazywamy.
Jeżeli chcemy mówić o wielości przestępstw to musimy przyjąć założenie, że jest to taka wielość czynów zabronionych, której nie da się zredukować do jednego czynu zabronionego (realny zbieg przestępstw).
Realny zbieg przestępstw dzielimy na:
pomijalny (niewłaściwy) zbieg przestępstw właściwy zbieg przestępstw
Pomijalny zbieg przestępstw - taki gdzie na zasadzie przyjętych zasad redukcji możemy pominąć przy wymierzaniu kary niektóre z popełnionych przez sprawcę przestępstw. Mamy do czynienia z pomijalnym zbiegiem kiedy między popełnionymi przez sprawcę przestępstwami zachodzi taki związek merytoryczny, że jedno z przestępstw może być określone jako przestępstwo główne a inne jako przestępstwa uboczne. Oznacza to, że ładunek bezprawia jednego z przestępstw (głównego) jest tak duży, że skazanie za to przestępstwo wyczerpuje już potrzebę wymierzania kary za inne przestępstwa (uboczne). Przyjęte kryterium ma charakter czysto kryminalno - polityczny, czysto celowościowy. KK nie daje podstawy dla formułowania konstrukcji pomijalnego zbiegu przestępstw. Pewną podstawę daje KPK w art. 11 dającym uprawnienie organom orzekającym do umorzenia postępowania jeżeli kara za jedno z zarzuconych sprawcy przestępstw spełnia cel także w zakresie innych zarzucanych sprawcy przestępstw.
W związku z czasowym następstwem przestępstwa głównego i przestępstwa ubocznego wyróżnia się dwie kategorie przestępstw ubocznych:
przestępstwa współukarane uprzednie - wszystkie popełnione zanim doszło do popełnienia przestępstwa głównego, przygotowywujące niejako przestępstwo główne
przestępstwa współukarane następcze - popełnione po popełnieniu przestępstwa głównego
Czyny współukarane uprzednie to są jakieś zachowania stwarzające ogólnie większe prawdopodobieństwo zrealizowania czynu zabronionego Cały pomysł na pomijalny zbieg przestępstw to analogia do pomijalnego zbiegu przepisów. Zasadniczo jest stosowana konstrukcja pomijalnego zbiegu przestępstw w przypadku zbiegu form stadialnych - usiłowania i dokonania. Sprawca popełnia jednym czynem usiłowanie, jest odstęp czasu a następnie dopuszcza się dokonania. Np. strzela i chybił, naładował ponownie, strzelił drugi raz i trafił. Najpierw było usiłowanie zabójstwa, potem przerwa i nowy czyn - dokonanie zabójstwa. Absurdem było by skazywanie za dwa przestępstwa, więc przyjmuje się koncepcję współukaranego przestępstwa uprzedniego, bo mamy pochłanianie się w zakresie form stadialnych. Usiłowanie pochłania potrzebę karalności za przygotowanie, dokonanie pochłania potrzebę karalności za usiłowanie. Niewątpliwie musi istnieć pewna zwartość czasowa miedzy usiłowaniem, przerwa, dokonaniem. W podanym przykładzie to musi być w ciągu jednego dnia.
(…)
… do wniosku, że w zbiegu pozostają przestępstwa popełnione od 1.01. do 1.05. a przestępstwo popełnione 1.06. nie jest już przestępstwem popełnionym w zbiegu ponieważ ten zbieg został przerwany tym wyrokiem skazującym. Konsekwencją przyjęcia zbiegu przepisów jest wymierzenie sprawcy kary łącznej - wymierza się kary z osobna za poszczególne przestępstwa a następnie na podstawie tych orzeczonych kar wymierza się karę łączną wg następujących zasad:
kary różnorodzajowe nie podlegają łączeniu
łączeniu podlegają kary jednorodzajowe
łączeniu podlega kara pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności
Wymierzanie kary łącznej: za minimum tej kary łącznej przyjmuje się najwyższą z wymierzonych kar podlegających łączeniu, maksimum wyznaczone jest przez sumę kar podlegających łączeniu. Drugą granicę wyznaczającą maksimum wyznacza art. 86 - kara łączna pozbawienia wolności nie może przekroczyć 15 lat, kara łączna ograniczenia wolności nie może przekroczyć 18 miesięcy, kara łączna grzywny nie może przekroczyć 540 stawek dziennych.
Przykład: 1 przestępstwo - 3 lata pozbawienia wolności
2 przestępstwo - 2 lata pozbawienia wolności
3 przestępstwo - rok ograniczenia wolności i 300 stawek dziennych (miesiąc ograniczenia wolności = 15 dni pozbawienia wolności)
kara łączna: minimum 3 lata pozbawienia wolności, maksimum 5 lat i 6 miesięcy (czyli od 3 do 5,5 lat pozbawienia wolności) i 300 stawek dziennych.
Karę łączną wymierza się po to żeby nie mnożyć wykonywania kar. Kara nie może być niższa od najwyższej kary wymierzonej, bo by się opłacało popełniać wiele przestępstw. Z drugiej strony nie może ona pogarszać sytuacji…
… ale dodatkowo wszystkie przestępstwa mają realizować znamiona tego samego typu czynu zabronionego, przestępstwa mają być popełnione w krótkich odstępach czasu (nawet do kilku miesięcy) oraz muszą być te przestępstwa popełnione w podobny sposób. Pozostają w zbiegu sytuacje kiedy sprawca dopuścił się usiłowania i dokonania, nie pozostają w zbiegu przypadki kiedy sprawca dopuścił się podżegania do jakiegoś…
… miedzy usiłowaniem, przerwa, dokonaniem. W podanym przykładzie to musi być w ciągu jednego dnia.
Podobna sytuacja na zasadzie analogii występuje kiedy mamy w kodeksie do czynienia z przestępstwem narażenia na niebezpieczeństwo a potem z kolejnym czynem, który jest już naruszeniem dobra prawnego. Podobnie jest też w przypadku przejścia od form zjawiskowych do form sprawczych - nie skazuje się osobno…
…, usiłowanie zabójstwa osoby A i dokonanie zabójstwa osoby B. Po drugie musi istnieć tożsamość strony podmiotowej np. jeżeli sprawca umyślnie naraża na niebezpieczeństwo dobro prawne a potem nieumyślnie dopuszcza się naruszenia tego dobra prawnego to mamy brak tożsamości strony podmiotowej i trzeba skazać sprawcę osobno za dwa różne przestępstwa.
Współukarane przestępstwa następcze: zachowanie stanowiące…
… przestępstwo główne musi być zagrożone wyższą karą niż przestępstwa uboczne.
Czy jeżeli ktoś spowodował bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia innej osoby, to czy może odpowiadać osobno jako za nowe przestępstwo nieudzielania pomocy tej osobie? Morderca strzela, ofiara leży w kałuży krwi, ja badam te jego zachowanie i wychodzą mi z tego dwa czyny: jeden to jest strzał a drugi to jest nieudzielenie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)