To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kontekst czasu
Modele oddziaływania mediów kształtowały się w specyficznym czasie. Był to okres, kiedy nieustannie pojawiały się nowe typy mediów - ogromne przyspieszenie technologiczne wyprzedziło teorię mediów. Teoretycy reagowali na badanie wpływu mediów z opóźnieniem.
Specyfika XX wieku
Wiek totalitaryzmu, w którym odbyły się dwie światowe wojny - systemy społeczne w ich czasie funkcjonowały zupełnie inaczej niż w czasie pokoju. Wolne media przestały być niezależne, służyły propagandzie wojennej. Aby zwiększyć jej siłę państwa biorące udział w wojnie wprowadziły bardzo silną cenzurę i kontrole mediów. Jednokierunkowość przekazu i siła propagandy spowodowała, że część teoretyków uwierzyła w ogromną siłę oddziaływania mediów.
Cechy przekazu medialnego w obliczu wojny
M.in. dehumanizacja wroga.
Media funkcjonujące w takich warunkach mają ogromną siłę oddziaływania.
Totalitaryzmy XX wieku
Leninizm/Stalinizm
Nazizm niemiecki
Faszyzm włoski
Dyktatura gen. Franco w Hiszpanii
Dyktatura Salazara w Portugalii
Autorytaryzm w Polsce - asymetryczne relacje władza-społeczeństwo.
Społeczeństwo w totalitaryzmie - pozbawione praw, staje się bierną, ubezwłasnowolnioną, kontrolowaną masą, przedmiotem oddziaływania. Jednostka nie istnieje, są tylko działające na rozkaz masy.
Ogromna rola propagandy ideologicznej i politycznej, której narzędziem jest język (jest tak skonturowany, aby skłaniać masy do posłuszeństwa). Wspomaga ją cenzura prewencyjna oraz przemoc fizyczna (jawna lub ukryta, np. w formie policji politycznej). Powoduje to wzmocnienie przekonania o wszechmocy mediów.
Niedowład metodologiczny (ułomności metodologiczne) medioznawstwa
Przez szereg lat wykorzystywano metodologię nauk bardziej rozwiniętych - psychologii, psychologii społecznej i socjologii. Teoretycy mediów powinni do niej nawiązywać, ale automatyczne przenoszenie nie uwzględnia złożonych relacji zachodzących miedzy mediami a publicznością.
Wieloletnie panowanie psychologii (neo)behawiorystycznej
Psychologia behawiorystyczna opierała się na wzajemnych relacjach bodźca i relacji. Unikała badania świadomości jednostki.
Skinner dążył do matematyzacji zarówno wielkości bodźca, jak i reakcji. Wyeliminowanie badania świadomości nie było eliminacja ontologiczną (nie negowało jej istnienia), było konsekwencją metodologicznego rygoryzmu.
Odbiór komunikatu zachodzi przy wykorzystaniu umysłu jednostki. Teoria mediów musi odwoływać się zatem do badania świadomości społecznej i struktur poznawczych ludzi uczestniczących w interpretacji komunikatów. Jest ze swojej istoty nauką odwołującą się do interpretacji języka i symboli (człowiek traktowany musi być jako
(…)
… jako narzędzie interpretacji pozostawał poza centrum zainteresowania medioznawców, pomimo że istota komunikacji polega na ciągłej produkcji znaków i symboli.
Koncepcja analizy treści Berelsona
Klasyczna metoda analizy treści, która nie znajduje zastosowania w działaniu. Koncepcja Berelsona nie opisuje istotnych cech języka jako narzędzia komunikacji.
Nurt ilościowy
Dominował w latach 40/50-tych w USA, związany z pracami Paula Lazarsfelda. Narzucał on swój model metodologiczny innym badaczom. Ocena roli badań ilościowych prowadzi do wniosku, że monokultura metodologiczna spowodowała wiele strat. Dziś wiadomo, że najlepsze rezultaty przynosi łączenie koncepcji ilościowych i jakościowych.
Traktowanie odbiorcy jako biernego podmiotu
Szybki rozwój poznawczej psychologii społecznej, wyniki badań nad organizacją umysłu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)