KONSERWATYZM Nurt filozoficzny XVIII w. grupujący przeciwników oświecenia, rewolucji francuskiej i szerzącego się wówczas liberalizmu.
Oznacza się przywiązaniem do wartości, które wydają się być zagrożone.
Konserwatyści są niechętni do wprowadzania gwałtownych zmian i wszelkich nowości.
Cechuje go silny etnocentryzm i surowe wychowanie dzieci (głęboki patriotyzm i postawa proreligijna). Wg konserwatystów przeszłość pod wieloma względami przedstawia się korzystniej od tego, co ma miejsce współcześnie. Świat współczesny jest nader skomplikowany i niebezpieczny dla człowieka. Przeszłość odczytana jako epoka stabilna, porządkowa.
Przeważa nostalgia za utraconym światem, szansami jednoznacznego rozumienia sytuacji, zjawisk oraz brak możliwości planowania, realizacji porządnego życia.
Dla konserwatystów to, co najlepsze w świecie już było. Można, więc się jedynie starać nawiązywać do pięknych wzorów z przeszłości by zbyt wiele nie stracić. W polu uwagi jest życie społeczne, a przede wszystkim wartości kulturowe i sposób ich przekazywania młodym pokoleniom.
Konserwatyści przekonani, że ostoją życia jest rodzina, silne zakorzenione są w tradycje, wartości narodowe i religijne. Respektowanie tych wartości jest podstawą utrzymania tożsamości i warunkiem rozwoju demokracji w edukacji.
Konserwatyści bardzo wysoko cenią sytuację edukacyjną. Wg nich właśnie edukacja jest niezbędna do zapewnienia dobrobytu, szybkiego postępu rozwoju. Bez wysokiego poziomu kształcenia w szkole nie da się zapewnić odpowiednio przygotowanych kadr dla gospodarki. Bez wytężonej troski wychowanie dzieci nie da się utrzymać zdrowia i demokracji społecznej. Każdy kryzys edukacji to zapowiedź trudności lub wręcz załamania się gospodarki.
Konserwatyści zdecydowanie niechętnie ustosunkowują się do wszelkich nowinek, bo zapatrują się w nowinkach niedostatku wykształcenia, braku uszanowania poznanych kanonów.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)